Храпавічы, Куз. p.). У мяне ўжо гатоў брэдзень (Раіны, Аз. p.). Б Р А З Г А Ў К А, Б Р А З Г О Т К А, БРАЗГУШ КА, ж.— побрякушка, погремушка. Пакажы ты мне вун тую бразгаўку (Азярэцк, Сен. p.). Дзіцяці купілі бразготку (Мішкава, Куз. p.). Нехта едзе з бразгушкамі (Гарывецк, Сен. p.). БРАЗГАЦЬ, дзс.—стучать. Ну, чаго-ж ты бразгаеш? (Хмары, Куз. p.). БРАЗНУЦЬ, дзс.— 1) стукнуть. Нешта брязнула (Купіна, Віц. p.); 2) упасть. Толькі узьехаў на лёд, а конь калі бразьніць! (Пятніцкая, Беш. p.). БРАДЗІНІНА, ж.— ива. Брадзініна расьцець пасярод поля (Боркава, Куз. p.). БРАКАВАНЫ, Б Р А К О В Ы -забракованный. Гэты лес бракаваны (Дзямідавічы, Чаш. p.). Браковага каня купіў (Гарадок, Гар. p.) БРАМА, ж. — ворота. Цераз браму ня можна ехаць. Брама закрыта (Пачаевічы, Чаш. p.ў. БРА НЗ А ЛЕТ, БРУЖЛЕТ, а, м. — браслет. На руцэ быў надзет прыгожы бранзалет (Бешанкавічы, Беш. р.). На руцэ бружлет (Быкоўшчына, Беш. р.). БРАНЧЭЦЬ, дзс. — бренчать. Досыць яму бранчэць на сваёй балабайцы (Дзямідавічы, Чаш. р.). БРАТ, а, ж, (БРАТКА, БРАТУЛЬКА)—брат. Mai браты пажаніліся i падзяліліся (Лужасна, Куз. р.). Ну, i надзелаў жа ты, братка, дзялоў (Сянно, Сен. р.). Увідзім братульку, коні пася (Сукрэмна, Сен. р). БРАТАВАЯ, ас.—жена брата. Твая братавая бальшая гультайка (Азярэцк, Сен. р.). БРАТАНІЧ, а, л*.— женившийся на сестре. Кузьмовы братанічы былі добрыя людзі (Вяжышча, Беш. р.). БРАТ 3 СЯСТРОЙ— Иван да Марья. Melampirum nemorosum L. Во, колькі тут красачак—усё брат з сястрой (Асавецк, Беш. р.). БРАТКІ, аў, м. — анютины глазки. Viola tricolor Ł. На траме сохлі браткі (Вядрэнь, Чаш. р.). БРАХАЛА, ак — ругатель. А які-ж ён стаў брахала! (Рыбчына, Cip. р.). БРАХАЦЦА, дзс. — ругаться, ссориться. Сапрон брэшыцца са мной (Капланы, Сен. р.). БРАХАЦЬ, дзс. — лаять. Сабака доўга брахаў (Раіны, Аз. p.). БРАХЛІВЫ — сварливый. Яна, брат, брахлівая баба (Доўжа, Куз. р.). БРАХНЯ, ж.— ложь, клевета. Усё гэта твая брахня (Азярэцк, Сен. р.). БРАХУН, а, м,—лгун. Брахуну гэтаму нельзя верыць (ВеЙна, Сен. р.). БРАХУНЬНЯ, ж.— сварливая. У нашай дзярэўні ёсьць брахуньня (Лучкі, Віц. р.). Б Р А Ц Е Н Ь Н ІК, Б Р А Ц Э Н ІК, БРАЦІШКА, a, i, м. — братец, братишка. Каб ты знаў, браценьнік, якое мне гора (Мясаеды, Беш. р.). Я, бацька, ды брацэнік—уся наша сям'я (Гарадок, Гар, р.). Пазаві брацішку (Капланы, Сен. р.). БРАЦЬ, дзс. — брать. Марся бірэць к сабе ў прымышы Ягора (Мазалава, Куз. р.). БРЭД, у, м. — острие ножа. Н! вадзі па бреду рукой, а то парэжаш (Хмары, Куз. р.). БРЭХ, у, м. — лай. Брэх сабачы яшчо доўга ня сьціхаў (Навасёлкі, Сен. p
Дадатковыя словы
сямя
4 👁