АГЩК, а, ли— крючек для застегивания одежды. У мяне у куртцы вырваліся аплікі. (Прыстоі, Чаш. р.). Пар. гаплік. АПЛІЧКА, ж. — петличка для крючка. Трэба ўшыць аплічку ў спаднік (Латыгаль, Сен. p.). АПЛЯТАЦЬ, дзс. — оплетать. Даў мне дрэнны кусок дроту i загадаў аплятаць гаршчок (Лясьнікі, Сен. p). АПЛЯЦЕНЬ, я, м. — плетень. Агародзік агароджаны аплітнём (Храпавічы, Куз. p). АПОКА, au—лежебок, лентяй. Гэты апока i царства нябеснае прасьпіць (Азярэцк, Сен. р.). АПОЛАК, a, At. — горбылина (доска). 3 кажыннага бярна два аполкі (Сухарукава, Аз. р.) АПОРАК, а, м,—опорок. Насунь на ногі апоркі j выскач на двор (Навасёлкі, Куз. р.). АП0ЎЗАК, а м.~ оползень. На бярагу ракі апоўзак (Пясочак, Куз. р.). АПОУЗЬЛІК, АП0ЎЗЛЫ, а, м. — неповоротливый, слабый человек. Куды ты пашоў, апоўзьлік ты! (Асіпова, Аз. р.). Апоўзлы чалавек ён (Нов. Сяло, Беш. р.). АПОШН1 последний. Даелі апошні хлеб (Якшы, Беш. р.). АПРАБАВАНЫ — испробованный, испытанный. Мой конь апрабаваны (Прыстоі, Чаш. р.). АПРАБАВАЦЬ,дзс.— испытать. Трэба апрабаваць яго у плузе (Карма, Куз. р.). АПРАВА, ж. — 1) оправа, рамка. Палтрэт Леніна ў аправе (Госьміра, Сен. р.); 2) книжный переплет. Якая добрая аправа ў тваёй кніжцы! (Запрудзьдзе, Сен. р.). АПРАГАЦЦА, дзс. — с жадностью что-либо делать: спать, пить, есть и т. п. Апрогся ад гарэлкі. Апрігаецца сном (Дрыкольле, Куз. р.). АПРАНАЦЬ, АПРАНУЦЬ, дзс. — I) одевать, одеть. Апрані кажух (Раіны, Аз. р.); 2) сильно ударить. Ен так апрануў палкай сьвіньню ў гародзе, што яна аж зад павалакла (Сьвярдлы.Беш. р.). АПРАСТАЦЬ, дзс.— ўопорож нить. Апростай ты мой мяшок (Азярэцк Сен. р.); 2) освободить. Апрастай каню нагу (Пустынкі, Сен. р.).ў АПРАЎЛЯЦЬ, дзс. — отделывать. Апраўляю лехі (Лятоўшчына, Куз. р.). АПРАЦОЎКА, ж.— обработка, отделка. Гэта верацяно яшчэ ў апрацоўку пойдзець (Чашнікі, Чаш. р.). АПРАЧА, АГ1РОЧ, АПРЫЧ — кроме. Апрача мяне ніхто ня ведае яго. (Мігава, Куз. р). Апроч гэнага я ведаю нешта яшчэ (Сянно, Сен. p.j. Апріч таго мне нада было зайці к Ягору (Дрыкольле, Куз. р.\ АПРУДА, at.—ленивый обжора. Гэты апруда нічога ня хочыць дзелаць (Выгары, Куз. р.). АПРУДЗІЦЦА, дзс. — опасно заболеть, околеть. Каб ты ня выжыў ды апрудзіўся!. (Стралкі, Беш. р.). АПРЫКРЫЦЬ, дзс. — опротиветь. Да таго ён апрік мне! (Навікі, Віц. р.). Апрыкрыла аж ні магу глядзець (Медшыцы, Чаш.р.). АПСІК, вкл. — брысь, оклик на кота. Апсік, коціку! (Берашоўцы, Беш. р,). АПТЭСАМ — моментально, быстро. Ён аптэсам кінуўся на яго (Азярэцк, Сен. р.). АПУНДЫРЫЦЦА, дзс.— вздуть ся животу. Еў, еў, аж апундыраўся (Слабада, Чаш. р