ЧАМУ—почему. Чаму ты ня ехаў сёньні ў горат? (Гарнакі, Сен. p). ЧАМЯРЫЦА, ж. — употребляется против желудочной болезни счэмера» (гл.). Veratrum album L (?). Па нашых узьмешках расьце чамярыца (Ст. Беліца, Сен. р.). ЧАПАЦЦА, дзс.— трогать, задевать. Не чапайся, калі я табе маўчу, бо пашкадуеш пасьля! (Беліца, Сен. р.). ЧАПАЦЬ, две. — вспахивать новь из-под леса. Цяжка ляда чапаць (Русінава, Сен. р.). ЧАПАЦЬ, дас.—-трогать. Нада табе дужа яго чапаць! (Навікі, Віц. р.). Не чапайце мяне! (Гарадок, Гар. р.). ЧАПЕЛЬНІК, у, ж — 1) деревянная часть, рукоятка «чапялы» (гл.). Чапельнік калі абгарэў, а ты не зьбярэшся направіць! (Гарадок, Гар. р.); 2) угол, где ставят ухваты и пр. У чапельнік пастаў вілкі (Лужасна, Куз. р.). ЧАПЕЦ, а, ж —чепец. Пашый мне чапец (Спасская, Cip. р.). Кацька памыла свой чыпец (Пясочак, Куз. р.). ЧАПЁЛЫ, ж.— боковые косяки окон. Чапёлы ў вокнах нада ставіць н о в ы i (Александрова, Гар. р.). ЧАПЁНК!, «с.-—палки поддерживающие «ніты» (гл.) в ткацком станке. Павесь ч а п ё н к i (Вейна, Сен. р.). ЧАПЛІВЫ— цепкий. Чаплівуя насеньне нейкае (Стасева, Выс. р.). ЧАПЛЯ, ж. — цапля. Панясла чапля люгашку (Санікі, Беш. р.). ЧАПЛЯЦЬ, дзс.— цеплять. Ш то. ты чапляіш на мяне? (Шаркі, Куз. р.). ЧАПНЯК, у, ж — звездчатка злаковидная. Stellaria graminea L. Чапняк вот разросься — ня вывесьці (Лужасна, Куз р.). ЧАПУРЫ ЦЦА, дзс.— прихорашиваться. Дакуль ты будзеш чапурыцца? (Доўгае, Беш. р). Ладна вам ужо чыпурыцца (Рыбчына, Cip. р.). ЧАПЯЛА, ж.— ухват для сковороды. Нада скаваць чапялу (Спасская, Cip. р.). Напякла-б бліноў, дык чапялы няма—нечым скаварады браць ( П а в у л ь л е, Чаш. p.j. А дзе наша чыпіла? (Пустыр, Cip. р.). ЧАРАВАЦЬ, дзс. — колдовать. Чараўнік яму чараваў, каб струны парваліся (Гуліна, Сен. р.). ЧАРАВІК, а, м. — ботинок. Чаравікі нашу новыя (Тухінка, Сен р.). ЧАРАДА, ж. — очередь. Хазяйкі тапілі печку па чарадзе (Варашылы, Куз. р.). Ч АРАН К А, ж. — чирок. Anas querquedula L. Ахвотнік забіў чаранка (Сьвеча, Беш. p.). ЧАРАПАХА, ж. — черепаха. Emys orbicularis Чарапаху caбака закапаў, каб ні ўцікла (Бабінічы, Віц. p). ЧАРАПАШ Ы НА, ж. — роговина, роговая оболочка черепахи. Чарапашына яму надабе (Бабінічы, Віц. р.). ЧАРАПОК, а, м. — черепок. Ну й купіла-ж чарапок, а не гаршчок (Сукрэмна, Сен. р.). ЧАРАЎНІК, а, м. — колдун, чародей. Барыс чараўнік (Курына, Куз. р.). ЧАРАЎНІЦА, ж. — колдунья, чародейка. Яна, верна, чараўніца (Навікі, Віц. p.). ЧАРВІЎНІК, у, м. — лихорадочник. Gnaphalium uliginosum L
Дадатковыя словы
дочнйк
2 👁