Ц Я Л Е Ж К І, ж. — передок телеги. Прыцягні цялешкі (Мікалаёва, Куз. p.). ЦЯЛЕСЬНІК, у, м.— свод устья русской печи. Нізкі цялесьнік у печы (Бікложа, Беш. р.). Пар. чалесьнік. ЦЯЛЁ, и.—теленок. Наша цялё нешта стало худзець (Гуліна, Сен. р.). Ц Я Л ІС Ь Н ІК, у, м. —— очиток красный. Sedum pupureum Link. Цялісьнік яшчэ ні цьвіцеў (Янавічы, Cyp. p.). ЦЯЛУШКА, ж.—телка. За морам иялушка палушка (Яноўшчына, Беш. р.). ЦЯЛЬПУХ, а, м. — круглый, толстый отрубок дерева. Ён чуць прывёс асінавы цяльпух (Pyciнава, Сен. р.). Алі-ш ты цяшкі, як цяльпух! (Русінава, Сен. рЛ. ЦЯЛЯПАЦЦА, дзс.— мотаться. Цяляпаюцца цыцылі нейкіі (Лятоўшчына, Куз. p.). ЦЯЛЯТКА, и. — теленок. Ласкавае цялятка двух матак сасець (Гуліна, Сен. р.). ЦЯЛЯЦІНА, ж.—телячье мясо. Целяціна смашная (Альшанікі, Беш. р.). Ц Я М IЦ ЦА, дзс.— присматриваться. Цяміся i ты па рынку рыбы (Мазалава, Куз. р.). ЦЯМІЦЬ,дзс.—понимать, схватывать. Цяміць ён лоўка! (Шыркі, Куз. р.). ЦЯМКІ, ЦЯМЛІВЫ — понятливый, памятливый. Які цямкі—рас паглядзеў i ужо наўчыўся (Падданы, Сен. р.). Ён хлопчык цямлівы, уцяміць яму як плюнуиь (Шыркі, Куз. р.). ЦЯМНІЦА, ас.— темное помещение. Нічога ня відно у етай цямніцы (Купіна, Віц. p). ЦЯМНЩЬ, дзс.—затемнять. Н цямні, ні відаць як мыць (Купіна, Віц. р.). ЦЯМЦІЛЬ-ЛЯМЦІЛЬ, я, м.— болтун. Ня будзь ТЫ ЭТ К І цямціль-лямціль! (Даргейкі, Сен. р.). Ц Я Н Ь К I, оў, м. — прямик. Пойдзем на цянькі (Застадольле, Сен. р.). Цянькамі скарэй будзім (Лужасна, Куз. р). ЦЯПЕР, ЦЯПЕРАКА, ЦЯПЕРАЦ ЬКА— теперь. Цяпер буду панаваць (Застадольле, Сен. р.). Цяперака ужо павінна быць цёпла (Чашнікі, Чаш. р.). Цяперацька ты ня пойдзеш (Чараўкі, Сен. р). ЦЯПЛІЦА, ж.— теплица, оранжерея. У цяпліцы етыя краскі растуць (Бабінічы, Віц. p.). ЦЯІІЛО, н — 1) огонь. ЗапалІ цяпло ў печы (Санікі, Беш. p.); 2) костер. Яны раскладаюць цяпло на полі (Бікложа, Беш. p). ЦЯПЛЫНЯ, ж.—теплынь. Цяплыня стаіць другі месяц (Суднікі, Куз. р.). ЦЯПНУЦЬ, дзс.— 1) схватить. Мальчык цяпнуў лышку (Чарнагосьці, Беш. р.); 2) ударить. Цяпнуў дручком па галаве (Гуліна, Сен р.). ЦЯПУЮ Х, at.— разиня. Эх ты цяпуюх, цяпуюх! (Глазамічы, Сур. р). ЦЯРЭМШЫНА, ж.— черемуховое дерево. Цярэмшыну сьсеклі (Веляшковічы, Лёз. р.). Ц Я Р О Б К І, ж.— изрубленная ботва для животных. У бадзейцы лнжаць цяропкі (Д а б р ы г а р ы, Беш. р). ЦЯРПЕНЬНЕ, н. — терпенье. Вывеў з цярпеньня, дык я i сказаў ((Стаішча, Чаш. р). ЦЯРПЛІВЫ — терпеливый. Я такого цяршіівага i ні відзіў (Гунчанкі, Сур. p
3 👁