ТА ПОР, а, м.— топор. 1 тапор i пешню ўпусьцілі ў зяро (Альшанікі, Беш. р). ТА ПТУ Н, ТАПУН, а, ж — рыболовный снаряд. Имеет форму трехгранной призмы. Делается из сетки, прикрепленной к отдельным ребрам, составляющим грани призмы. При помощи деревянной рукоятки, прикрепленной у основания конуса, кладется боком призмы на дно реки или ручья, и в него загоняют рыбу, топая по воде ногами или ударяя палками Пайдзем лавіць рыбу таптуном (Храпавічы, Куз. р.). Тапуном налавіў рыбы (Александрова, Гар. р). ТАПЧАН, а, м. — широкая скамья. Mica стаіць на тапчане (Нов. Сяло, Беш. р.). Сьцяліся на гэтым тапчане, ды кладзіся спаць (Забор'е, Сен. р.). ТАРАДЭЙКА, ж.— таратайка, тележка. Hi траплі ты, як тарадэйка (Сукрэмна, Сен. р.). ТАРАКАН, а, м. — таракан. Stylopyga (Periplaneta orientalis L). Каб цябе тарканы патачылі! (Слабодка, Беш. p.). ТАРАЛАЦЬ, дзс. — тарахтеть. Таралай, жалескі, таралай, павязьлі дзевачку з пекла у рай (Сукрэмна, Сен р.). ТАРАН, а, м.— сушеная рыба. Купіў два хунты тараноў (Марчонкі; Сур. р.). ТАРАНТАС, а, м. — большая телега для возки сена и снопов. Тарантас маеш, дык i сена вазіць ня гора (Сукрэмна, Сен р) ТАРАРАХАЦЬ, дзс. — тарахтеть. Калёсы тарарахаюць (Чашнікі, Чаш. р;). ТАРГАВАЦЦА, дзс. — торговаться. Таргуецца дарма (Яноўшчына, Беш. р.). ТАРКА, ж. —терка. Яна купіла тарку церці буракі (Пясочак, Куз р.). ТАРКАНОК, а, м. — заколка для волос. Я купіла сабе тарканок (Калюскі, Беш. р.). ТАРОЧЫ ЦЬ, дзс. — трещать. У выгарі лягушкі тарочуць (Чарніца, Лёз. р.). ТАРПА, ж.— 1) скирда, сложенная в сарае, между двумя противоположными стенами, узкою полосой. Тарпу сена думаю прадаць (Пятніцкая, Беш. р.); 2) крыша на столбах без стен, где складывали сено. Тарпа стаяла ўсёгды на лузе далёка ад дому ( Л ю б а шко в а, Выс. р.); 3) торф. Ягор навазіў тарпы на ніву (Вядрэнь, Чаш р). ТАРЧЭЦЬ, дзс.— торчать. Чаго тарчыш? Ай падаконны білет узяў? (Доўжа, Куз р). ТАРЧМА, ТАРЧМАКОМ — отвесно. Тарчма галавой паліцеў з тары (Асінаўка, Выс. р.). Тарчмаком с крышы паляцеў (Лужасна, Куз. р.). ТАРЧЫ ЦЫ, ж.—тонкие доска. Нада тарчыцы папілаваць (Мікалаёва, Куз. р.). ТАТА, ТАТАЧКА, Т А Т К А, ТАТУЛЬКА, ы, i, л.—папа, тятя. Тата увыйшоў на поле (Лалыкі Аз. р). Татка, купі мне каралі (Бешанкавічы, Беш. р). А, татачка, ты мой родненькі (Сянно, Сен. р.). Татулька адзеў армяк (Капланы, Сен. р.). ТАТУСЬ, я, м. — крестный отец. Татуся трэба пазваць на вясельле (Сянно, Сен. р.). ТАЎКАЧ, а, м,—толкач. Хоиь таўкачом, дык ёсьць па чом (.Запрудзьдзе, Сен. р.). ТАЎКАЧЫ КІ, аў, м.—полевой хвощ. Equisetum arvense L
Дадатковыя словы
заборе
9 👁