РУДЗЯНЫ—-грязный. Рудзяная авечка-—мыць трэба (Сукрэмна, Сен. p.). РУЙНАВАЦЬ, дзс.—разрушать. І пашлі тады руйнаваць усё (Яноўшчына, Беш. p.). РУКА8Щ А, РУКАЎКА, ж.— рукавица из сукна или кожи. Гэтыя рукавіцы на споткі ня ўзьлезуць (Доўгае, Беш. р.). Hiтак будзе на рукаўкі (Бешанкавічы, Беш. р.). РУКАВЯТКА, РУ К АЯТ К А, же.— веретено с пряжей. Я ўжо напрала поўную рукавятку (Чашнікі, Чаш. р.). Я напрала дзьве рукаяткі (Бель, Выс. р.|. РУЛІ, ёў, м.— тюря. Ці будеш есьці рулі? (Сяркуці, Сен. p.). РУМ, у, м.— место у реки, где складывают лес, дрова. Во нарот дык нарот, ня усьпеў ад'ехаць пяці гакаў ад руму як тапор нехта сьцібрыў (Глебаўск, Сен. р.). РУМ ЗА, ш.-плакса. Перестань ты румзаць, румза (Пясочак, Куз. р.). Яна ў нас дужа бальшая рымза (Селядцова, Беш. р.). РУМЗАЦЬ, дзс.— плакать хныкать. Ня румзай лепш (Суток!, Лёз. р.). Чаго нябіты рымзаеш? (Вядрэнь, Чаш. р.). РУМЯНАК, у, м. — ромашка. Matricaria Chamomilla L. Румянку надабе напарыць (Чарніца, Віц. p.). РУНА,». — шерсть. Красівая руна етай ёркі (Асінаўка, Выс. р.). РУНДУК, а, м. — 1) сундук. Гэта мой рундук — i ня лазай туды (Пушкары, Сен. р); 2) турбина. У млыну сапсуваўся рундук (Крывіна, Беш. р.). РУНЬ, ж. — озимые всходы. А якая добрая рунь была ўвосень! (Навікі, Віц. p.). РУПІЦЦА, дзс. — заботиться. Матка рупіцца аб Янку (Хадулава, Куз. р.). РУПЩЬ,дзс.— беспокоить, тревожить. А мне ўсё рупіць, што майго доўга няма (Р ы бч ы н а, Cip. р.). РУПКІ — заботливый, старательный. Ён у нас рупкі малец! (Рыбчына, Cip. р.). РУПНАСЫДЬ, ж. — заботливость. Рупны быў, меў рупнасьць аб сям'і (Лыскі, Чаш. р.). РУТА, ж.—рута. Ruta graveolens L. А ў гародзе расьцець рута (Заронава, Куз. р,). Р У Х, у, м.—движение. Во, рух падняўся, як цыганы с кірмашу коні пакралі (Чашнікі, Чаш. p.). РУХАЦЦА, дзс. — двигаться, шевелиться. Ляжы спакойна, ня рухайся! (Касачы, Лёз. р.). РУХАЦЬ, РУШ АЦЬ, дзс.—двигать, трогать. Ня руш нічога (Раіны, Аз. р.). Ну, рушайма ехаць! (Мікалаёва, Куз. р.). РУХЛІВЫ— подвижной. Рухлівыя дзеці— праз увесь дзень ня прысядуць (Храпавічы, Куз. р.). РУХОМ АСЬЦЬ, ж.—движимое имущество. Уся рухомасьць згарэла (Дабрамысьль, Лёз. р.). РУ ЧАЙ, я, м.—ручей. А дальш цікець ручай (Мазалава, Куз. р.). РУЧАЙКА, ж.— веретено с пряжей. Напрала тры ручайкі i i палажыла ў пячурку сушыць (Пацкава, Сен. р.). РУЧАЙНІК, РУЧАСЬЦІК, а, м. —горшок с двумя ручками. Ручайнік стаіць у шапі (Пожынкі, Сен. р.). Сястра купіла ручасьцік малака (Хадулава, Куз. р). РУЧАЦЦА, дзс.— подавать руку при встрече, здороваться. С царом яны ручаліся за руку (Глебаўск, Сен. р
Дадатковыя словы
адехаць, сямі
7 👁