Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
волі солі ў суп? ( С т а і ш ч а, Чаш. p.). ПАСТАЛЫ, аў, м. — кожаные лапти. Нада купіць кожы пастуху на пасталы (Дзейкі, Куз. p.). Пар. апасталы. ПАСТАНАВІЦЬ, дзс. — поставить. Узяў пастанавіў каля скрыні, a яно завалілася (Запрудзьдзе, Сен. p.). П АСТАН ОЎ, y, м.— уговор. У іх пастаноў быў учора (Зямковічы, Сен. p.). ПАСТАРНАК, y, м. — бедренец. Pimpinella magna L. et P. Saxifraga L. A пастарнак знаеш? (Паташня, Меж. p.). ПАСТАЦЯНКА, ж. — жница. Пастацянкі ратком ідуць (Дубнікі, Сен. p.). ПАСТАЯЛКА, ж. — сладкое молоко, ё с ь ць там троху пы стаялкі: калі хочыш дам (Азаркава, Гар. p.). П АСТЭРКА, ж. — ж е н с к а я шляпа. Яна ходзіць у пастэрцы (Веляшковічы, Сен. p.). ПАСТК.А, ж.— мышеловка, ловушка. Пастка стаіць там, у кутку (Гарывецк, Сен. р.). Я паставіў пастку на тхара (Курына, Куз. р.). П АСТУКАЦЬ, дзс —постучать. Дзет пастукаў абухам па дрэву (Глебаўск, Сен. р.). П АСТУХ, а, д».— пастух. Пастух гоніць кароў (Ісачкава, Аз. p.). ПАСУДЗІНА, ж.— посуда. Дай мне сюды пасудзіну (Навасёлкі, Сен. р.). ПАСУЛЩ Ь, дзс.— пообещать, предложить. Пасулі яму крупені бялёнай (Крупіна, Віц. p.). ПАСУНУЦЦА, дзс. — подвинуться. Пасунься троху дальшы (Селядцова, Беш. р.). ПАСУНУЦЬ, дзс.—подвинуть. Пасунь лаўку, а то ногі падавім (Падданы, Сен. р,). ПАСУШ, ж- — прошлогодняя, нескошеная трава. Учора нашы касілі пасуш (Сухарукава, Аз. р.). Вясной каровы ядуць пасуш (Зямковічы, Сен. р.). ПАСЫ НАК, а, м. — пасынок. Плоха жыць пасынкам (Страпкі, Беш. р.). ПАСБВІРЭЛКА, ж. — свирель из весенней коры. А звонкую пасьвірэлку зробіў! (Бяскатава, Гар. р.). ПАСЬВЩ ЦА, дзс. — пастись. Сігалетак пасьвіцца на аселіцы (Каменка, Сен. р.). ПАСЬВІЦЬ, дзс. — пасти. Ён ужо год пасець коні (Б у х н а, Сен. р.). Мы паедзем, пасьвіць коні (Навасёлкі, Сен. p.). ПАСЬВЯЦОНКА, ж — еда, освященная к Пасхе. Пасьвяцонку прынясьлі й разгавеліся (Доўгае, Беш. р.). ПАСБКІПАЦЦА, дзс. — потрескаться. Паськіпаліся губы (Застодольле, Сен. р.). ПАСБЛЕДНІ — последний. Не йшчэ, не пасьледні ( У н а в а, Лёз. р.). ПАСБЛІЗНУЦЦА, две. — поскользнуться. Чуць не пасьлізнуўся (Лазок, К уз. р.). ПАСЬЛЯ—после. Нічога, агоўтаецца пасьля (Нов. С я л о, Беш. р.). ПАСЬМЯГНУЦЬ, дзс.— запечься от жажды. Пасьмяглі мае вусны (Машчоны, Сен. р). П АСЬП ЕХ, у, м.—успех. Скоры пасьпех людзям на сьмех (Барок, Сен р.). ПАСЬПЕЦЬ, д8с.— 1) созреть. Брушніцы ужо пасьпелі (Воўсішча, Сен. р.). Пасьпелі ужо ма
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
3 👁
 ◀  / 394  ▶