ПАРКАЛЬ, ю, м.—ситец. K yпіла сабе паркалю, але ён лінучы (Лук'янова, Сен. p.j. ПАРКАН, у, м.— 1) плетеная изгородь, частакол. Заваліўся паркан у нашим садзе (Чарніца, Лёз. р); 2) бревенчатый заоор. П арканам загарадзі (Матушова, Лёз. р.). ПАРНА, — парно, жарко. У летку бываіць парна (Лучкі, Віц. ри. ПАРОГ, а, у, м. — порог. На парозе ляжыць ключ ( Р у д н я, А з. р.). ПАРОЖНІ— парожний, пустой. Ня баўтай парожнію люльку (Латыгаль, Сен. р.). ПАРОНКІ, ж.ў—паренные клубнеплоды. Нясі сюды паронкі (С ухарукава, А з. р.). ПАРПЛЩА, ж. — деревянное острие, на котором держится ручной верхний жернов. Так многа малолі, што перэгарэла парпліца (Беліца, Сен. р.). ПАРПУРОВЫ — фарфоровый. У мяне ёсць парпуровая кружка (Любічы, Беш. р.). ПАРТАМАНЕТ, у, м. —■ портмонэ. Новы партаманет здаровыя грошы каштуець (Ходцы, Сен. р.). ПАРТНЫ — полотнянай. Атваж на злоты партнэе хвабры (Путрына, Беш. р). ПАРТУПЕЯ, ж.— широкий ремень з пряжкой. Падпіразаўся партупеей (БІкложа, Беш. р.). ПАРХАТЫ — паршивый. А х, ты пархатый, Ідзі спаць (Выгары, К уз. р.). ПАРХАУЕ, ч., $б.— ребятишки. Надаела пархаўё у хаце (Луб'ева, А з. р.). ПАРЦЯНІК, а, м. — холщевая юбка. Сшылі парцянік (Луб'ева, А з. р.). ПАРЦЯНЫ —холщевый, не из сукна. Парцяныя анучы ні сагрэюць— нада суконкі (Гунчанкі, Сур. р.). ПАРШНІ, ёў, м. — кожаные лапти. Надзеў на ногі паршні (Варашылы, Куз. р.). ПАРШЫВА— скверно. Паршива, а дзелаць нечава (Пяцігарск, Беш. р.). ПАРШЧАЦЬ, дзс. — трещать. Сала, як жарыцца дык паршчыць, (Сухарукава, Аз. р.). ПАРШЫВЕЦ, а, м. — паршивый. Паршывец пабіў дзіцёнка (Галубова, Куз. р.). ПАРЫНА, ж. — пар. Парыну аруць да Пятрова дня. (Ходцы, Сен. р.). Пар. папар. ПАРЫЦЦА, дзс. — париться. Яна й летам у вандраку парыцца (Сукрэмна, Сен. р.). ПАРЫЦЬ, дзс.— парить. Галена, пастаў парыць малако! (Оўсішча, Сен. р.). ПАРЫЦЬ, дзс. — изрыть. Сьвіньні дужа гумно парылі (Навікі, Беш. р.). ПАСА, ж.—громаднейшая досчатая посуда, имеющая форму бочки, для ссыпки зерна. Поўна паса насыпана збожжа. (Пачаевічы, Чаш. р.). ПАСАБІЦЬ, дзс.—помочь. Пасаб! яму падняць! ( Д р а ж н а, Куз. р.). ПАСАБЛЯЦЬ, дзс.—помогать. Пасабляй ты яму хуць трошку работаць (Міхалі, Куз. р.). ПАСАГ, у, м., ПАСАГА, ж.— приданное. За дзяўчынкай дам пасах. (Мішкава, Куз. р.). Ей даюць у пасагу каня i карову (Забор'е, Сен. р.). ПАСАД, у, м.— 1) ряд снопов для молотьбы. На таковішчы ляжыць пасат (Сураж, Сур. р.); 2) количество снопов высушен