ся хадзіць (Купіна, Віц. p.). Пар. могілкі. МАГЛ1, ж.— приспособление для вапяния сукна. Прывязімаглі—будзем сукно валіць (Слабада, Cip. p.). МАГНАТ, а, л/.—богач, вельможа. Магнат такі нашоўся! (Раманаўка, Сен. p.). М АГНЭС, у, лі.—-магнит. Магнэсам прыцягнула яго сюды (Кляшчыно. Беш. р.). МАГУТНЫ— мощный. Лес магутны, рака широкая плачуць (Іванова, Куз. р.). М А Г Ч Ы М А С Ы Д Ь, ж,—возможность. Якая тут магчымасць — ні каня ні кароўкі? (Дубнікі, Сен. р.). МАЖДЖЭР, а, м.— 1) ступка. Стаўчы перац у мажджары (Градкі, Сур. р.); 2) глиняная посуда, в которой пекут бабки, сбивают масло. Прынясі мажджэр бабкі сьпячы (Чарнагосьці, Беш. р.). Мажджэр купілі, а каровы няма— вось табе i гаспадары! (Ходцы, Сен. р.). МАЖНЕЦЬ, дзс.—становиться богаче. Панямногу мажнець сталі (Калышкі, Лёз. р.). МАЖЫ, ж.— телега для возки снопов, сена. Ужо ёсьць мажы, але-ж гэта ня ён зьдзелаў, а бацька яго (Мічурына, Сен. р.). МАЗГАЎНЯ, ж. — голова. Ад бяссоньніцы плоха работаіць мазгаўня (Стралкі, Беш. p.). МАЗГІ, оў, ж.— мозг. Што табе мазгі атсохлі? (Сьвярдлы, Беш p.). МАЗІЛКА, ж.— кусочек жиру в тряпке, которым смазывают сковороду. Бліны пяку, а мазілка недзе завалілася (Дзяды, Cip. р.). МАДЗЕЦЬ, дзс. — прозябать. Як нібудзь мадзею (Пустынкі, Сен. р.). МАЕМАСЫДЬ, ж.—состояние, имущество. Жарты— еткая маемасьць згарэла (Дабрамысьль, Лёз. р.). МАЕНШЧЫК, а, м,—богач. Ах, які ты ў нас маеншчык! (Вейна, Сен. р.). МАЁВЫ—ўмайский. Маёвы абрад адзела (Лужасна, Куз. р.). МАЁНТАК, у, м.— поместье. Старыя людзі кажуць, што маёнткі дала памешчыкам Кацерына (Курына, Куз. р.). МАЙ, ю, м,—Май— каню дай, а сам на печ уцікай (Бесьцвена, Сен. р„). МАЙСТРА, а, м.— мастер. Сусед наш добры майстра да ўсяго (Пятнщкая, Беш. р.). МАЙСТРАВАЦЬ, дзс.— мастерить. Наш Сьцёпка любіць майстраваць (Оўсішча, Сен. р.). МАЙТК1, ж.— штаны Я сыну пашыла майткі (Крывіна, Беш. р.). MAKABIHA, ж.— 1) маковка. Сарві мне адну макавіну маку (Лужасна, Куз. р.); 2) макушка, верхушка. У гэтый лясініны роўная макавіна (Унава, Лёз. р.). MARAHIHA, ж-— кушанье, которое макают блинами и т. п. Мыканіну усю зьелі (Высачаны, Выс. р.). МАКАРОН, у, м.— макароны. Мыкарону ўлі зьесьці (Стасева, Выс. р.). МАКАЦЁР, а, м. — 1) глинянный сосуд, в котором трут мак, коноплю и т. п. Пазыч макацёр каноплі сьцерці (Марчонкі, Сур. p); 2) глинянный сосуд печь бабки и проч. Разьбіў макацёр i не ў чым пірагі печ (Ходцы, Сен. р.). Купі мне макацёр ля сьмятаны (Гушчына, Cip. р.). Разьбіўся макацёр i вазон прапаў (Веляшковічы, Лёз. р
Дадатковыя словы
маёвы—^майский, нібўдзь, панямнбгу
10 👁