Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
КРУХМАЛ, у, м. — крахмал, 3 бульбы робяць крухмал (Мішкава, Куз. p.). КРУ ЦЕЛЬ, я, м.—1) мот, обманщик. Міхалка бальшы круцель! (Пустынкі, Сен. р.); 2) свиток. Як пайшлі глісты, дык, ах мой божа, круцялямН (Запрудзьдзе, Сен. р.). КРУЦЁЛКА, ж. - 1) в о л ч о к. Круціцца, як круцёлка (Яноўшчына, Беш. р.); 2) сплетник. Бегаіць па дзярэўні круцёлка гэта ды пляцець плёткі (Оўсішча, Сен. р.) КРУЦІГАЛОУКА, ж. — вертишейка. Iynx torquilla L. Круцігалоўку маладую злавілі (Лужасна, Куз. p,). КРУЩ ЦЦА, дзс. — вертеться, кружиться. Кацярына з усімі мальцамі круціцца (Пустынкі, Сен. p.). КРУЦЩ Ь, дзс.— вить, ён пачаў круціць вяроўку (Бабінічы, Віц. p.). К РУЧОК, а, ж — крючок. Зачапіў вудачку й абарваў кручок (Падбярэзье, Віц. p.). КРУЧЧО, н, зб.— 1) стропила. Круччо ужо надымаюць (Шьшы, Сен. p.); 2) стая воронов, паны. Ca ўсей акругі зьехалася круччо (Сьвярдлы, Беш. p.). КРУШ КА, ж.— нижняя ручка в продольной пиле. Трэснула крушка ў піле (Ляхава, Віц. р.). КРУШ Ы НА, ж.ч— к р у ш и н а. Rhamnus Frangula L. Крушына ўжо цьвіцець (Лужасна, Куз. p.). КРЫВАВІКІ, аў, м.— бп и н ы растворенные на крови. Крывавікі ўчыняюць на сьвежай крыві (Альшанікі, Беш. p.). КРЫ ВАЎКА, ж.—к р о в а в ы й понос. Dysenteria. Каб цябе крываўка мыла (Заазер'е, Сен.р.). КРЫВАЎНІК, y, м.— тысячелистник. Achillea Millefolium L. Ганулька палец парэзала ідзі прынясі крываўніку, уняць кроў (Цяпіна, Чаш. p.). КРЫВІЦЬ, дзе. — делать кривым. Нашто крывіш ставы? (Янавічы, Cyp. p.), КРЫ ВЫ —хромой. Па вуліцы йшоў нейкі крывы (Селядцова, Беш. p.). КРЫ ГА, ж.— 1) вид рыболовной сети. Па заросшых рэках рыбу ловяць крыгамі (Пятніцкая, Беш. р.); 2) льдина. Ужо пашлі крыгі па Дзьвіне ( А с т р о ў н а, Віц. p.). КРЫ Ж, а, м.—крест. На магілку пастанавілі крыж (Варашылы, Куз. р.). КРЫЖ АВЫ— перекрестный. У нас крыжавая дарога (Крывое, Беш. р.). КРЫЖНІЦА, ж.— густой лед, плывущий по реке. Крыжніца заўтра пярэйдзіць (Пятніцкая, Беш. p.). „ КРЫЖ ОУКА, ж.—перекресток. Ідзі да крыжоўкі (С у к р э м н а, Сен. р). КРЫЖЫКІ, аў, м.—копны в виде креста, в которые складывают яровой хлеб в снопах (овес, ячмень, пшеницу), преимущественно по 10 снопов, иногда по 15. Злажылі снапы ў крыжыкі (Расна, Сен. р.). КРЫЛО, н.-Л) крыло. Гэта на крыло папалась (Альшанікі, Беш. р.); 2) отвал плуга. У плузе прарваная крыло (С ь веч а, Беш. р.). КРЫНІЦА, ж.— родник. У нашым агародзе крыніца (Раіны, Аз. р.). К Р Ы Н І Ч НЫ — родниковый. Крынічная вада чыстая i халодная (Гарывецк, Сен. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ганўлька, заазере
7 👁
 ◀  / 394  ▶