Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
З А М І Р Э Н Ь Н Е, примирение. Трэці год судзяцца біз усякага замірэньня (Пяцігарск, Беш. p.). ЗАМОЖНЫ—зажиточный, богатый. Наш Янка дужа заможны (Ульлянавічы, Сен. p.). ЗАМУЖ Ж А, ЗАМУЖЖЫНЬКА, н. — замужество. Дрэннаа мае замужжа (Сукрэмна, Сен. p.). Сума зьвядзець маладу худое замужжынька i ня люба падружжынка (Яноўшчына, Беш. p.). ЗАМУРЗАЦЦА, дзс. — выпачкаться. Вось як дзеці замурзаліся (Сянно, Сен, p.). ЗАМУЧЫЦЬ, дзс. — замучить. Замучыла мяне чохаўка (Белькава, Беш. p.). ЗАМЯКЛЫ — замокший. Замяклую соль прадаюць у Чашніках (Чашнікі, Чаш. p.). ЗАНАДТА— слишком. Занадта дорага плаціць няма рахубу (Ліпна, Сен. p.). Занатта многа усыпаў (Доўгае, Беш. p.). ЗАНУДА, ж. — заморенный нуждою человек. Эх ты, зануда бяздольная! (Ст. Сяло, Куз. р.). ЗАНУДЗЕЦЬ, дзс. — затосковать, похудеть. Што ета з ім стала? Ён - жа дужа занудзеў (Міхалі, Куз. р.). ЗАНЯДУЖАЦЬ, дзс.~занемочь. Мой брат занядужаў (Аськершчына, Беш. р.). ЗАНЯЎЗДОЛІЦЬ, дзс. — заболеть. Тата мой нешта заняўздоліў (Аськершчына, Беш. р.). ЗАНЯЦЦА, дзс.—кроме общего значения—заиграться, увлечься. Ну, i заняўся ж ён цацкай! (Пушкары, Сен. р.), ЗАПАВЕТРАЦЦА, ў. —заразиться болезнью. Каб ты запаветрыўся! (Ст. Беліца, Сен. р.). ЗАПАДЛЫ -— впавший, низкий. У тваёй хаце страха ўжо западлая (Труханавічы, Чаш. p.j. ЗАП АЗУХА, ж. — место на груди под рубашкой или иной одеждой. Палажы сподкі запазуху (Сянно, Сен. р.). ЗАПАЛ, у, м.—вспыльчивость. 3 ім доўга не гавары: з запалам чалавек, крычаць пачне (Стасева, Выс. р.). ЗАПАЛАНЩЬ, дзс.—полонить, заполнить. Краскі запаланілі ўвесь луг (Сяркуці, Сен. p.). ЗАПАЛ К А, ж.— спичка. Запалкай трэба запаліць цяпло (Дварэцк, Чаш. р.). ЗАПАЛІВАЦЬ, дзс.—зажигать. Узьдзяры сярнічку, ды запаливай лямпу (Пацкава, Сен. р.). 3 АП АМЯТ АВАЦЬ, Ззс.-забыть. Запамятавала, зязюля мая (Пушкары, Сен. р.). ЗАПАНЕЦЬ, Зас.-зачваниться. Hi падходзіць— запанеў наш Рыгор, як. ліцамерам стаў, а ўсе-ж ведаюць, што ён з Нямойты (Застадольле, Сен. р.). ЗАПАРКА, ж. — обваривание горячей водой «вотрыны» (гл.) коровам. Чаму ты запаркі яшчэ ня зробіла? (Кабішча, Куз. р.). ЗАПАСКУДЗІЦЦА, Ззс.-сильно запачкаться. Авой, як ты запаскудзіўся, ідзі памыйся (Оўсішча, Сен. р.). ЗАПАСЬЛІВА—с запасом. Запасьліва у яго з дрывамі—яшчэ леташнія ёсьць (Вярхоўе, Беш.р.). ЗАПЕЧАК, у, ж. — место у печки, чаще между кроватью и и печкой на лавке. Я-б у запечачку, сядзела i ў кудзелічку глядзела (Запрудзьдзе, Сен. р.). ЗАПЕЧЧА, н. — промежуток между печкой и стенкой. У запеччу тваі лапці ляжаць (Семянцова, Беш. р.). ЗАПЭЦКАЦЦА, дзс. — загрязI ниться, выпачкаться. Ой, як ты
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
3 👁
 ◀  / 394  ▶