Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ДАЛІ-- БОЛІ—дальше-больше. Далі — болі й' ты зробіш (Чараўкі, Сен. p.V ДАЛІГОЙДА, ж. — худая высокая женщина. Гэткая далігойда пайшла! (Крыльцова, Сен. p.). Пар. гойда. ДАЛІКATHЫ—деликатный. Ён дужа далікатны(Мішкава, Куз.р.). ДАЛІЦЬ, дзс.— отдаляться. Як хутка мы далім ад Мяжы (Мяжа, Меж. p.). ДАЛІЦЬ, дзс. — долить. Далі вадзянку вадою (Лазукі, Чаш. p.). ДАЛІЧВАЦЬ, ДАЛІЧЫЦЬ, дзс.~ досчитывать, досчитать. Далічым да сотні i до (Марчонкі, Cyp. p.). ДАЛОНЬ, ж.—ладонь. Відаць, як на далоні (Ваўкарэзіна, Гар. p.). ДАЛОЎ, ДАЛОЎКІ—долой, на пол. Хлопчык зваліўся з лавы далоў (Рудня, Меж. p.). Хош зьлезьці далоўкі? (Храпавічы, Куз. p.).ў ДАЛОУКАХ— на полу. Пасачы далоўках, мо дзеці закінулі (Шпакова, Гар. p.). ДАЛЯВЫ— продольный. Далявая піла сапсавалася (Бешанкавічы, Беш. p.). ДАМАВІК, a, м.—домовой. Дамавік яе напалохаў (Астроўна, Віц. p.). ДАМ АВІНА, ДАМІНА, ДАМОУKA, ж.— гроб. Бацька робіць у Цімохі дамавіну (Сініцына, Віц. p.). Прыгожая даміна была зроблена яго памёрламу сыну (Княжыца, Куз. p.). Дамоўка ужо чакае мяне (Гарадок, Гар. p.). Пар. дамаўё. ДАМАЛОТК І, ж. — окончание молотьбы. На дамалотках i выпіць ня грэх (Негліца, Гар. p.). ДАМАЎЁ, гроб. Покойніка ужо паклалі ў дамаўё (Сяргейкі, Сен. p.). Пар. дамавіна. ДАМАЎЛЯЦЬ, ДАМОВІЦЬ, Ьзе. —-уславливать, условить; договаривать. Дамовіў сабе бацютку на лета пасьціць (Асінаўка, Выс. p.). ДАМОВІЦЦА, дзе,—договориться. 3 ім ні аб чым не дамовішся (Сянно, Сен. p.ł. ДАМ ОЎ, ДАМОЎКІ — домой. Прышоў наш Іван дамоў (Лалыкі, А з. p.). Пойдзем, дачушка, дамоўкі (Храпавічы, Куз. p.). ДАПАДАЦЬ, ДАПАСЬЦ(,)зс.— поспевать, поспеть. Ты ўсюдах дападзеш (Бікложа, Беш. p.). ДАПАМАГАЦЬ, ДАПАМАГЧЫ, dac.—оказывать, оказать помощь. Мы наважылі дапамагчы яму (Сянно, Сен. р.). ДАПЭЎН1ЦЦА, дзс.—убедиться. Ці дапеўніўся ты, што я табе казаў? (Купіна, Віц. p.). ДАПЕЧАВА — остаток хлеба, хоторого хватит только до выемки из печи нового. У нас дапечава хлеба (Сяркуці, Сен. р.). ДАПРАЎДЫ — верно, действительно. Дапраўды я яго ня відзеў (Сянно, Сен. р.). ДАПЫТВАЦЦА, ў. — выспрашивать. Як прідзеш к ім, дык яны усё дапытаваюцца куды пашла, ці куды паехалі (Халамер'е, Аз. p.ł. ДАПЯКАЦЬ, ДАПЯЧЫ, дзс. — кроме общего значения— ў д о саждать, досадить. Дапяклі, значыць, калі уцёк (Стасева, Выс. р.); 2) упрекать. Нечым табе мне дапякаць (Пустынкі, Сен. р.). ДАР, ДАРУНАК, а, ж — подарок. Вярнула яму яго дар (Бешанкавічы, Беш. р.). Толькі ёй дарункаў наслаў!(Стаішча, Чаш. р.». ДАРАБЛЯЦЬ, ДАРОБІЦЬ, дзс. —доделывать, доделать; оканчивать. Ці даробіў ты свой баркан? (Шакены, Куз. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дапасьц(,<)зс, халамере
12 👁
 ◀  / 394  ▶