рыжуцца — як возьміцца іх гыняць, самі ня будуць знаць, куды ляцець i як ляцець. Дамыкаць зак. Закончыць мыкаць. Трошку ныдгарелі дровы, пакуль дамыкыла, тады чугунок пырысятым пыставіла, сабе бульбін пяць сыскабліла. Дамыкацца зак. Зал.-бессуб'ект. ад дамыкаць. Тута нямножка асталыся, калі дамыкыіцца, тады ŭ ладна, мьічык многа, на цэлыю нядзелю хваціць. Дамыканый дзеепрым. У мяне ўсё дамыкына, вун у вуглу мычкі складжыны, нада садзіцца прясьць. Дамягнуць зак. Знясілець ад спякоты. Скот такою жарою дымягніць біз вады, нада було б к калодзіжу прігнаць, вады ў кымягу наліць. Дамяжджуліць зак. неадабр. Даесці. Хунты трі ліжаў краіц хлеба, посьлі вячэрі астаўся, дымяжджуліў увесь, ішчэ ладный кусок сала ўмяў, i айдзе толька ў ім што дзяецца. Данюндзіць, данюндзіцца зак. Атрымаць непрыемнасці ў выніку ныцця. А што ёй другоя дзелыць, пріцягніцца, рысьсядзіцца як у сябе i пычыла адно, другоя, трецьція, ну данюньдзіць калі-небудзь. Ты ікраз так данюньдзісься, як Гапка ў Праскоўі: тая слухыла, слухыла, а тады гаворіць: ідзі-ка ты, баба, двору сы сваімі трілюдымі. Дапавалу прысл. Дарэшты, да канца. Вядома дзела, будуць біць чужую куріцу дыпывалу, хочыш — саўсім зыдзяўбуць. Дапаліваць, дапалівацца зак. Празмерна паліваючы, нанесці шкоду раслінам. Дыпыліваў, што кареньня пыгніло, етыя цьвяты многа вады ня любюць. Дыпыліваісься ты ic сваімі дзеріўцымі, яны ня к месту наторкыны. Даперцца зак. груб. 1. Дайсці. Ета ж толька падумыць, c такея дылічыны пы грязішчьі дапёрліся сюда, нічога ім ні страшна. 2 перан. Паслаць. Дапресься ты яго, кылі ён дайжа вухым ні вядзець, што ты гаворіш. Дапетрыць зак. іран. Зразумець. Лугі косюць дужа паршыва, а ён жа ні дапетріць праверіць, пыт пакосымі пырянуць. Дапраць зак. Даперыць. Во дыпяру плацьця i noŭдзім абедыць, пысядзіця мінутычку. Дапраный дзеепрым. Кылі ў цябе дыпрана, пымагі яму сена ўськінуць ны хату. Дапульгаць, дапульгацца зак. Дашпурляцца. Я іх ciчас дупульгаю, што яны самі сабе думыюць, шыбы ў вок7. Зак
Дадатковыя словы
бессубект, дымяжджўліў, дыпярў, пырянўць
1 👁