Сучаснае народнае слова (1988). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 257  ▶ 
Арап м. метаф. 1. Брудны чалавек. Патходзіць нейкій арап, грязішчы на ём па вушы, а тады гляджу — ета ж Санька твой. 2. Загарэлы чалавек. Зыгареу, арап арапым стау, воны толъка блішчаць як бялкі. Аржаніна ж. 1. Жыта. Нада було б аржаніны мяшочыкі два змалоць, ці ета кажный раз у лаўку набегыісься. 2. Жытняя мука. С аржашны хлеб харошый. 3. Жытні хлеб. Калі аржантна ны стале, ета ня голыд. Памяти. аржанінка. Вам ужо i аржаншка ні пу душэ, пыдажджыця, я вам яшныга сьпяку, тады носым пакруціця. Армяк м. Армяк. Памянш. армячок. Я скызала свайму пашыць арьмячок, дык ні блізка: хто йта цяперь носіць арьмякі! Памянш.-зневаж. армячышка, армячэнка, армячонка. Раншы глядзелі, каб армячышка на плечы быў i ладна. Армячэнка вун вісіць, накрыіцца i nipiначуіць. Якей ні армячонка, a ўсё ні так нымякніш. Павеліч. армячышча. Такей армячышча цяжолый, сукно зваліна крепка, яго ніякій дождж ня пройміць. Гл. i p м я к. Артамон м. іран. Недарэка, няўклюда. Памянш. apтамончык, артамонічка, артамоня, артамонька. Паслухыў я свата іхныеа: артамончык, толку ніякыга. Хадзі сюда, артамонічка, сядзіш, я табе места бірягу. Дывайка двору зьбірацца, артамоня мой, цябе ж хуць зу руку вядзі. Хадзіла зь якім-то артамонькыю, як нідапечыный нейкій. Артамонка ж. Як жа ты, артамонка, нічога ня пойміш, табе ж рускім ізыком гаворюць, што рыстаропа быльшая i ні пярёйдзіш. Артамоніць, артамоннічаць незак. іран. Быць разявакай. Адзін раз хырашэнічка правучуць, дык ня будзіць артамоніць, пы быках рызглідацца. Паедзіш, дык ні артамоньнічый, a глядзі калёсы адны ні кідай. Артамоніцца, артамоннічацца незак. Пустазвоніць, пляткарыдь. Есьлі сыйшліся — ізьвесна, чаго сыйшліся: будуць артамоніцца пуўдня, ета зыняція ікраз na іх. Мне з вамі некылі артамоньнічыцца, пасобіць вы ні пасобіця, a грядкі могуць у ноч астацца. Артамоннічанне н. Разявацтва. / хырашо, што вы ня відзілі таго артамоньнічыньня. Артачанне н. Упартасць. Зь яго б ета артачыньня нада було б выгныць, я ўмею ета дзелыць. Уніміся сы ртачыньнім сы сваім. Арташлівый прым. Упарты. Яны дужа арташлівыя, луччы ўсіх шчытаюць сябе. Нечыга быць такою артишлівыю, кылі c табою як ш чылавекым рызгыварівыюць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

артйш
2 👁
 ◀  / 257  ▶