Сучаснае народнае слова (1988). Г. Ф. Юрчанка

тоя, i сіла ні тая, i сыпыць туды дужа нечыга, два засічкі бульбы адгародзіш i гукым хвытаіць на ўсю зіму. Адтыненый дзеепрым. Аттыніный погріб? — ні ў кога ня ўвідзіш. Адтынёмшы дзеепрысл. Ета дзед наш аддыхаў,. сажылкі аттынёмшы. Адтырхыванне н. Адштурхоўваіше. Ен ні глядзіць ны аттырхывыньня, смалою прістаецьЧ ўсё. Адтырхываць незак. Адштурхоўваць. Я ўжо дывай яго аттырхывыць, a ніяк ні атвізацца. Адтырхывацца незак. Адштурхоўвацца. Чаго ты аттырхывыісься, ён дужа хочыць пыгываріць c табою. Адтырхнуць зак. Адштурхнуць. Айдзе ты яго атырхнеш, такога выла. Адтырхнуцца зак. Адштурхнуцца. Аттырхнуўся ат яго i пашоў, ні стаў рызгыварівыць. Адтырхнутый дзеепрым. Пыляцеў аттырхнутый дыгары ныгамі. Адурмачыванне н. Адурманьванне. Нейкыя адурмачывыньня ны Стыхвана нывалілыся: талкуім, што нілізя такея каровы браць, у яе мылыка ня будзіць, а ён упёрся, плоціць грошы i ўсё, што ты зь ім зьдзелыіш. Адурмачываць незак. Адурманьваць. Я ўжо віджу, што пычынаюць Дынілёнка адурмачывыць, дык я яго зу рукаў ды «Пашліl» Адурмачывацца незак. Адурманьвацца. Такоя хызяйства, што йна за дзінь адурмачыіцца: карова, пацьцёлык, кыбан, пацьсьвінкі, сьвіньня c пырысятымі, а куры, a гусі, пішчаць, крічаць, рявуць — кармі, нашто ім ета ўсё! Адурмачыць зак. Адурманіць. Адурмачыш ты мяне сваім балывыньнім, вазьмі цацкі ды займіся чым-небудзь, вун калёсікі пыкытай. Адурмачыцца зак. Адурманіцца. Адзін дзень зь імі пабудзіш i адурмичысься, я б нізаштычка ні сыгласілыся малых глядзець. Адурмачаный дзеепрым. Ці вы толька сяньня адурмачыныя, ці ўсігда такея, нешта з вамі ні найціць ні пыціряць, як з глумыкамі. Адурона прысл. Бяздумна. Адурёна жывуць. Я б так адурёна ня дзелыў. Адуроный прым. Пр азмерны, такі, які немагчыма ўсвядоміць. Летыся адурёный урыжай быў ны яблыкі, усе пряма асыпыліся. Хваліўся, што адурёныя грошы зыгрібаў, а як пріехыў, дык у маткі прасіў у горыд схадзіць. Адхаласцякаваць, адхаласцякавацца зак. Нажыцца халасцяком. Калі ты ўжо атхылысьцякуіш? Атхылысьцікуваў Жэнька сваё, ходзіць, ны свадзьбу сызываіць. Во ў смак увыйшла жызінь, ніяк ні атхылысьцякуіцца