Сучаснае народнае слова (1988). Г. Ф. Юрчанка

тапор пузубіў. Кускамі ацьськеплівыіцца троху, a пысярёд я баюся тапор гнаць: заб'еш ды ня выніш. Калі дзерівсі роўныя, ацьськёпывыіцца роўна, а c крів'шы ня дужа што атколіш. Адскяпіць зак. Адкалоць (трэскц лучыну). Адзін корінь ацьськяпілі, a большы хуць зубамі ірьві — так зраслося крепка. Адскяпіцца зак. Адкалоцца (пра трэскі, лучыну). Пуўдня дывадзіў тыпарішча, пасьці гатова було, хацеў узьбіваць, а тута ўзяў i кусок збоку ацьськяпіўся. Адскіпаць зак. 1. Адкалоць (трэскі, лучыву). Ацьськіпай сколька лучынык ны паттопу, ніхай сохнуць. 2 перан. экспр. Адпрэчыць. Я б такіх кывалерыў мігым ацьськіпала аць сябе. 3 перан. экспр. Пабіць. Яго каб хырашэнька ацьськіпаў лумачыныю якою, тады б можа трошку абрузуміўся. Адскіпацца зак. 1. Адкалоцца (пра трэскі, лучыну). Во зь естыга боку нескылька палычык ацьськіпаіцца, тута сучкоў німа. 2 перан. экспр. Адчапіцца, адстаць. Як Пітрыка ўвідзілі, тады ацьськіпаліся, ато було хуць Гвалту крічы. Адскепленый, адскёпаный дзеепрым. Адколаны. Ацьськепліныга нызад ні прідзелыіш, пірісякі на дровы, ці ты будзіш пы грыбяльшшчу плакыць. Некылі вазіцца, ныбярі ацьськёпыных кусочыкыў, січас многа ні нада. Адскіпаный дзеепрым. 1. Адколаны (пра трэскі, лучыну). Тама трошку ацьськіпаных палычык ёсьць, унясі, ны растопу хваціць, a наверьх i сырейшыя можна. 2. Пабіты. Пыбягіць ён січас ацьськіпаный ат'етуля. Адскяпёмшы дзеепрысл. Ацьськяпёмшы дзьве шчэпычкі, ты хочыш печ рыстаплівыць. Адслаблянне н. Паслабленне. С карей шывяліся c ацслыбляньнім сы сваім, ні рызьвязыіцца — нажом piзань. Адслабляць, адслабліваць незак. Паслабляць. Рызьвяжы i паціхіньку-паціхіньку ацслыбляй, а я буду збоку вілкымі падзьдзержывыць. Пычаў ацслаблівыць, вярёўка выіхыла з рук, дровы i гуркнулі, хырашо, дзіцёнык ні стыяў рядым, а сам пасьпеў ацскачыць. Адслабляцца, адслаблівацца незак. Паслабляцца. Нешта ў цябе нісколька ні ацслыбляіцца, ці ні зыжаўся ў пятлю пыд вярёўку друзей вузёл. Тваё зывязывыньня ацслиблііцца, глядзі, каб воз ні разьехыўся, тады будзіш вазіцца, nipiкладывыць. Адслабіць зак. Паслабіць. Ацслаб вярёўку, дужа туга зыцягнута, рукі ні падзьдзеніш. Адслабіцца зак. Паслабіцца. Ацслабіліся твае зывязкі, нічога ні дзяржыцца, усё наныва нада візаць. Адслабленый дзеепрым. Усе вярёўкі ацслабліныя, дрябінка выніцца. 4. Зак