Укановываць незак. Наканоўваць. Кінь-ка, кінь, што твае карты укановывыюць. Уканаваць зак. Наканаваць. Карты ёй укунувалі дарогу. Уканаваный дзеепрым. Што каму ўкунувана, тэй тоя i піріжывець. Укланяцца, укланівацца незак. Схіляцца, выражаць пакорлівасдь. Я ім уклыняцца ні стану, ніхай ні надзеюцца. Хацеў ба, каб яму ўсі укланівыліся,— не, ні дажджэцца етыга. Украсініванне н. Запэцкванне газай. Я ўкрасінівыньня знаю: ні пыдыйціць ні к чому, ні ўзяцца ні за што. Укрыўджываць незак. Крыўдзіць. Хто тута майго малінькыга укріўджывыіць, я яму дам. Укрыўджывацца незак. Крыўдзіцца. Hi нада ўжо так укріўджывыцца, яны проста ні падумыўшы скызалі. Уломістый прым. Непаваротлівы, гультаяваты, Цыліком у іхный род пашоў, уломістый, як yce яны. Улучываць незак. Выбіраць, падбіраць момант. Яны даўно ўлучывылі ўремя, каб паможч навесьць хундамінт. Улыбляцца незак. Усміхацца. Бацька ўлыбляіцца, што сын дужа харошый, нулюбувацца ня можыць. Улыбчывата прысл. 3 усмешкай. Пыглядзелі ўлыбчывыта, a скызаць нічога ні скызалі, пывярнуліся i пашлі. Улыбчыватасць ж. Усмешлівасць. Мы знаім яго улыбчывытысьць: будзіць улыбацца i такоя ныгаворіць, што ўва сьне ні сасьніцца. Улыбчыватый, улыбістый прым. Усмешлівы. Яны ўсе улыбчывытыя пы маткі, ны бацьку нісколька ні паходжы. Ладный мужык, мыладэй мушчына, улыбістый, хырашо к ёй атносіцца. Упацёмках прысл. Папацёмку. Hi нада табе ўпацёмкых іціць, заўтря ранінька устаніш i пыбягіш. Уплёты мн. Каснікі. Старухі ўсігда гыварілі: уплёты, a мыладыя кысьнікі зыпліталі. Упорка ж. Невялікі ўпор. Нада було б пыставіць упорку пач шула, яно можыць пывярнуцца, i выідуць абея сьценкі. Памянш. упорачка. Тама упорычкі пыстаўліны, толька яны ня дужа крепка дзіржаць. Упорчыва, упорчыста прысл. Упарта. Упорчыва зышчышчаіць Кісялёнка, на чом-то ўжо сьпеліся. Як скажыць, тады ўпорчыста стаіць, ні ацступаіць ац свайго. Упорчывый, упорчыстый прым. Упарты, настойлівы. Брыцік упорчывый, зь ім ня дужа згаворісься. Ён упорчыстый, ікраз, як Максім быў, таго тожа ні ў чом ні nipiўбядзіш
Дадатковыя словы
ўлўчывылі
5 👁