РАСТРАПЛІВАЦЬ незак. Растрэпваць. Канцы у вярёвычкі ні рыстряплівый, зывяжы. РАСТРАПЛІВАЦЦА незак. 1. Растрэпвацца. У цябе усё рыстряплівыіцца, нада ні дупускаць, а зывязывыць ці пірівязывыць. 2. Разношвацца, рвацца. Лі дроў, лі хворысъця усякыя адзежа скора рыстряплівыіцца. 3. Разносіцца (пра балбатню). Яны як сыбяруцца у Кусьцючыхі, у іх усякыя чуш рыстряплівыіцца. РАСТРАПАЦЬ зак. метаф. Разбурыць. Думылі, ці йціць у колхоз, ці ня йціць, нам іньдзівідуальныя, цьвёрдыя ныклалі, я гыварю: нясі зыяву, растрепюць — голый астанісься. РАСТРАПАЦЦА зак. 1. Пачаць безупынна балбатаць. Яны як растрепюцца, дык слухыць — ні піряслухыіш. 2. Распаўсюдзіцца (пра чуткі). Патроху-патроху рыстріпалыся пры Пынасоўну, дайшло ды Віхрян. PACTРАПАНЫИ, РАСТРОПАНЫЙ дзеепрым. Трудна рыстріпаныму рыжжывацца. Растрёпыный ні адзін ні ўваскрес. РАСТРАПЫВАННЕ н. Бузаванне (адзення). C тваім рыстряпывыньнім ні нуспруўляісься адзёжы: два месіцы касьцюм пынасіў — i хуць выкідай. РАСТРАСАЦЬ незак. перан. 1. Разбураць, разбіраць. Только ацьсеімся i будзім рыстрісаць хату, некуды большы цягнуць. 2. Разбураць (жыццё). Ці раз етый народушку рыстрісалі, a ўсё людзі жывуць. РАСТРЭСЦЬ зак. 1. Разбурыць, разабраць. Рыстрясеш хату, дык нада сыстынаўлівыць, пач чистым небым ні прыжывеш. 2. Разбурыць (жыццё). I ў нас кылацілі, a ў Астрейкывічых вун сколько семЧу рыстрясьлі. РАСТРЭСЕНЫЙ дзеепрым. 1. Разабраны. Хаты былі растресіны, а ён зьлёг, што я ныпіріжывалыся! 2. Разбураны (пра сям'ю, жыццё). Растресіныю сям 'ю нызад як ні ляпі ~ ня зьлепіш. РАСТРАСЫВАННІК м. Той, хто растрасае. Пыкідаў клакі як зря твой рыстрясывыньнік, што ŭma зы работа. РАСТРАСЫВАННІЦА ж. Стыряюцца рыстрясывыньніцы, хочуцъ скорей кончыць. РАСТРАЎЛЯННЕ, РАСТРАЎЛІВАННЕ н. Навярэджванне. Am рыстрыўляньня што хочыш можыць прікінуцца. Рожа дужа-дужа ні прінімаіць рыстраўлівыньня, Вакулыва дычка памёрла, як сталі рожу резыць
Дадатковыя словы
семчў, сямю
0 👁