ўсярёдык, тады дренна рысьпіковывыіцца. РАСПІКАВАЦЦА зак. Раскупорыцца. Як што рысьпікуіцца, дык ні прыпадзець, зьядзім. РАСПІКАВАНЫЙ, РАСПІКОВАНЫЙ дзеепрым. Пыстаў, ня трогый, у шкатыку рысьпікувиныя бутылка стаіць. Дывай сюда рысьпіковыныю каробычку. РАСПІНАННЕ н. перан. груб. Крык. Калі табе хочыцца паслухыць іхныя рысьпінаньня, схадзі, паслухый. РАСПІНАЦЬ незак. метаф. Успушваць. Трошку чаго ў pom вазьму — рысьпінаіць мой жывот, хуць саўсім нічога ня еж. РАСПІНАЦЦА незак. 1. Цяжка працаваць. Увесь свой век рысьпінаўся, a пыц старысьць некыму кружкі вады пыдаць. 2. Размахвацца ў справах, у жыцці. Ну хутурах рысыгіналіся, круглыя двары зывадзілі, думылі навек, a ціріс пітнаццыць гадоў пынясьліся нызад у дзяреўню. РАСПЯЦЦА зак. Размахнуцца ў прасторы. Чуць ні на дзесіць сотык рысьпяліся, круглый двор пастроілі. РАСПІТЫЙ дзеепрым. Прапіты. Па мордзі відна, што расьттый, яны зь Нісьцярёнкым ні прысыхаюць. РАСПІХЫВАЦЬ незак. метаф. Уладкоўваць. Мацьвей сядзіць, клапоціць, што нада неік пляменьнікыў расьтхывыць, t дзелу пріладжывыць. РАСПІХАЦЬ зак. Уладкаваць. Во гыварілі: варона, варона, a іна глянь-ка, як рысьпіхала дзяцей. РАСПІХНУЦЬ зак. 1. Расштурхаць. Яны б шчатліся біцца, дык Ігнацёнык іх рысьпіхнуў. 2. Уладкаваць. Рысьпіхнуў сваіх мальцыў: адзін трыктарістым стаў, другей на шохвіра вучыцца, a яшчэ адзін ны заводзі устроіўся. 3. Раздаць. Тады ён жыта, луччыю адзёжу пы сваіх рысьпіхнуў, быяўся, каб ні зыбралі. РАСПІХНУТЫЙ дзеепрым. Уладкаваны. Як дзеці рысьпіхнуты, i дыхыць ляхчэй. РАСПЛАЦЩЦА зсік. Выклікаць жаданне выплаціць. Ня дужа ён расплоціцца, атмоўчыцца ці атнекыіцца, што ты зь яго возьміш. РАСПЛЕСКАТАЦЬ зак. перан. неадабр. Разнесці чуткі. Такея пастылыя адна i другая, што хочыш i пры каго хочыш рыспляскочуць. РАСПЛЕСКАТАЦЦА зак. 1. Пачаць балбатаць. Кулініна старшыя рыспліскыталыся
Дадатковыя словы
рысьпікувйныя, рысьпікўіцца, рысьпіхнўў
0 👁