РАСКАЛАЧЫВАЦЬ незак. Разводзіць (цеста). Я ўжо бліны пычыла рыскыличывыць, a яны зыбіляныя крупені просюць. РАСКАЛАЧЫВАЦЦА незак. Разводзіцца (пра цеста). Ці ў цябе бліны рыскылачывыюцца, ці можа поліўка выйдзіць? РАСКАЛАЧЫВАНЫЙ дзеепрым. Нічога ў яе ні рыскылачывына, прыспалі мы сяньня усё на сьвеці. РАСКАЛБАСІЦЬ зак. экспр. Выклікаць вычваранне. Іх як рыскылбасщь, ніякыга уніму ні находзюць. РАСКАЛГІКАЦЬ зак. эмац. Вымусіць хадзіць кульгаючы. Ношку травы прінесьць яе у ноч у поўныч рыскалгікыіць. РАСКАЛГІКАЦЦА зак. 1. Пачаць хадзіць кульгаючы. Пасыеднія ўремя троху рыскалгікылыся, хуць ны гряды выходзіць. 2. Пайсці кульгаючы. Вун як рыскалгікыўся Піліпёнык, ці ні r брігадзіру сваріцца зы кыня. РАСКАЛДЫБАЦЬ, РАСКАЛДЫБКАЦЬ зак. метаф. 1. Вымусіць хадзіць кульгаючы. Яго як рыскалдыбыіць, ты б только пыглядзела на ета! Ого, некуды рыскалдыбкыла Арініныга старого, ці ні сватоў атведывыць выпрывіўся. 2. Пачаць хадзіць кульгаючы. Раншы саўсім ні пыдымаўся, a цяперя троху рыскалдыбыў. Не, скора ён ні рыскалдыбкыіць, саўсім слаб. 3. Пайсці кульгаючы. Куды ж ema meae швагрені рыскалдыбылі? Па-мойму, ён у Стахоўшчыну рыскалдыбкыў, грібы любіць зьбіраць. РАСКАЛДЫБАЦЦА, РАСКАЛДЫБКАЦЦА зак. 1. Пачаць хадзіць кульгаючы. Можа к вясьне рыскалдыбыіцца, a січас ні нуступаіць ны нагу. Пакуля я рыскалдыбкыюся, на левыю нагу саўсім ні магу стаць. 2. Пайсці кульгаючы. Вун ён, твой Сыўчанок, рыскалдыбыўся ці ні ў Різанцы. Аткуля мне знаць, куды яны рыскалдыбкыліся. РАСКАЛДЫКАЦЦА зак. 1. Пачаць хадзіць кульгаючы. Патрошку-патрошку рыскалдыкылыся, хуць ступаць магу. 2. Пайсці кульгаючы. Як рыскалдыкыіцца ў лес, ты яго дыгнаць паспробый! РАСКАЛУПАЦЦА зак. перан. Распачаць доўгае порканне. Восіпіха рускулупалыся ны грідах, тама ішчэ палоць дужа нечыга. РАСКАЛЫВАННІК м. Той, хто расколвае. Ахотня б 'ець рыскалывыньнік, ён стыряцільный маліц, a калодзьдзя сукуватыя. РАСКАЛЫВАННІЦА ж. Відзіш, ікая c