кыліся, што чуць дывылакліся ды дзяреўні. УЦЁПАНЫЙ УЦЁПКАНЫИ, УЦЮПАНЫЙ, УЦЮПКАНЫЙ дзеепрым. Стомлены. Абоя уцёпыныя, туды, наверьх пывылакліся. Чаму ж ня будуць уцёпкыныя, калі столька прайшлі. Куды ты яго такога уцюпыныга пысылаіш, ён чуць ны ныгах стаіць. Узноў яны пойдуць уц/дпкыныя. УЦІРАННІК, УЦІРАЦЕЛЬНІК, УЦІРЫШ м., УЦІРKA ж. Ручнік. Уціраньнік — ema раншы гыварілі, a січас завуць рушнік ці дайжа пылаценца. У Ксеньні яшчэ старінныя уцірацільнікі ліжаць, можа баба яе вышывала. Старінькій уцірыш можна пусьціць ны тряпкі. Раншы самі уціркі ткалі, у некытырых дужа красіва пулучалыся. Памяти. УЦІРАННІЧАК, УЦІРАЦЕЛЬНІЧАК, УЦІРЫШАК, УЦІРАЧКА. Пару уціраньнічуыў ёсьцъ, нашто мне большы. Дырваўся уцірацільнічык, дыстывай новый. Якей ёсьцъ уцірышык, вазьмі i абатріся, ладзін будзіш. Уцірычка на гвозьдзіку, пыдай хлыпцам, ніхай мыюцца. УЦІСКАННІК, УЦІСКЫВАННІК м. Той, хто ўвязвае воз. Уціскиньнікі зуплутухаліся у вярёўкых, што нада выплутывыць. Зь яго такей уціскывыньнік, у яго сілы як у кымыра. УЦІСКАННІЦА, УЦІСКЫВАННІЦА ж. Бяріська, уцісканьніца, зы вярёўку ды крепка цягні к сабе. Доўга вазіліся уціскывыньніцы лі воза, жэрдзь у іх усё зыжджала. УЦІСКЫВАННЕ н. Увязванне (воза). Як сталі класьць сена, воз два разы рызыжджаўся, пуўдня ну уціскывыньня пашло. УЦІХАМІРЫВАННІК, УЦІХАМІРЫВАЦЕЛЬ, УЦІХАМІРЫВАЦЕЛЬНІК м. Уціхамірнік. На іх нада ня еткій уціхамірівыньнік, слова да іх ні даходзіць. Знаім мы, якей ён уціхамірівыціль, яго сымаго нада ўнімаць ды ўнімаць. Тады пыдыйшоў Гаўріліхін уціхамірівыцільнік, пулюбуваўся ны яго выдзілкі. УЦІХАМІРЫВАННІЦА, УЦІХАМІРЫВАЦЕЛЬНІЦА ж. Ізь Зінкі ніплыхая уціхамірівыньніца, — яны яе саўсім ня слухыюць. Bom ні було ны вас Хролывый уціхамірівыцільніцы, вы б мігым уняліся. УЦІХАРА прысл. Ціха, цішком. Яны крічаць усюдых ня будуць, uimo задумылі, уціхыря сытвыряць. УЦІШАЦЬ незак. Сунімаць. Сірьгяёнык патроху іх уцішаў, а як паехыў, яны пы гылывах пашлі
Дадатковыя словы
уцідпкыныя, уціраньніч^ыў, уціскйньнікі
0 👁