УХАЙДОШЫВАННІК м. жарт. Той, хто пагражае забіць. Ema ці ні Ільлёў ухайдошывыньнігс узноў зь імі ваюіцца. УХАЙДОШЫВАННІЦА ж. А што ты думыіш, зы такую ухайдошывыньніцу трудна ручацца, возьміць i ўложыць. УХАНДОЛІВАННЕ н. жарт. Забіванне. Міця ныпраўду баіцца твайго ухандолівынъня, ты як разойдзісься i ўходзіш яго. УХАНДОЛІВАЦЬ незак. жарт. Забіваць. Ці ня думыіш ты свайго зіцька ухандолівыць, нешта ён баіцца к табе зыхадзіць. УХАНДОЛІЦЬ зак. Забіць. Цябе Шурка даўно зьбіраіцца ухандоліць,,скора пупадзецъ у свае рукі. УХАНДОЛЕНЫЙ дзеепрым. Ці ні ўхандолін ema Валодзъка, нешта ён трецьцій дзет сюда ні пыказывыіцца. УХАЦЬ незак. метаф. Патыхаць. Крепка нытапілі, дух съ печы ўхыіць. Воня с пунь ўхыіць. УХНУЦЬ зак. 1. Патыхнуць. Фэ, нейкыю гадысьцю с клеці ўхнула. 2. Згінуць, прапасці. Сколька летыся атавы ўхнула, паць сьнег пышла, а можна ж було людзям рыздаць. УХВАТ м. метаф. Прайдзісвет. Ён ухват луччы некуды, такога сьвет прайдзі — ня дужа пупадзеш. УХВАТЛІВА, УХВАЦІСТА прысл. метаф. Спрытна. У яго двынаццыць у кысьцях сядзіць, усігда дзелыіць ухватліва. Яны толька дровы зыгытаўлівыюць ухваціста, а yea ўсём другом як мямлі. УХВАТЛІВАСЦЬ, УХВАЦІСТАСЦЬ ж. метаф. Спрыт. Ікая ухватлівысьць у Мырчынка, яму пывярнуцца трудна. Каб табе Кындрацёнкыву ухвацістысьць, ты б горы зьвярнуў, а так ляжыш калодыю. УХВАТЛІВЫЙ, УХВАЦІСТЫЙ прым. метаф. Спрытны. Што ні гываріця, тэй хлапчына быў ухватлівыйу яны i бяз дроў ні сядзелі, i npa сена ні бідувалі. Пушукай цяперя ухвацістыга зяця, калі Піліпёнкыў сын быў дрень. УХВАТЫВАЦЬ незак. перан. Красці. Так сталі усё пыдряд ухватывыцЬу што глядзі ды глядзі, астанісься i бісь пільіу i біс тыпыра, i біз лупаткі. УХВАЦІЦЬ зак. 1. Украсці. У горыдзі poma ні рызівай, c калёс што хочыш
1 👁