людзей жалка. УСКРЫЦЦА зак. 1. Расплюшчыцца. На трецьцій дзенъ вока ўскрьілыся. 2. Адкрыцца. Рана ўскрыіцца, кроў пойдзіць. 3. Пачацца. Кылі хочыш, выйна к вясьне ускрыіцца. УСКРЫТЫЙ дзеепрым. 1. Адкрыты. Ускрытыя раны ні зыжываюць, гныяцца i гныяцца. 2. Выкрыты. Доўга dypamy тварілі, a тады чуім: yce іх прадзелкі ўскрыты. 3. Пачаты. Нідаўна гыварілі, што айдзе-то узноў ускрыта выйна. УСКРЫЧАЦЦА зак. Раскрычацца раптоўна. Аксюта пычыла горла драць, a ўсьлед за ёю Мыланка ўскрічалыся. УСКРЭСЦА зак. перан. Дабіцца настойлівымі намаганнямі. Ты зы майго сына ўскріблася, думыіш маім быгаствым зыўладзець. УСЛУГАВАЦЬ незак. Прыслужвацца дагаджаючы. Падлізьнік што большы некуды, дужа любіць нычальству услугывыць. Ты тады Кынстаньціныўні услугувила. УСМАТРЭННЕ, УСМАТРЭНІЕ н. Увага. Сыіірва трошку було усматреньня, а тады іна пірістала чужую араву глядзець. Ну як жа так, малыя саўсім біз усматренія асталіся. УСМІШКА ж., УСМІХЫВАННЕ н. Усмешка. Усё c усьмішкымі, усё c хахынькымі, як чылавек нічога ні скажыцъ. У яго ўсігда салодкыя усьміхывыньня, ды вы ні знаіця, што ён на серцы тоіць. Памянш. УСМІШАЧКА. Я знаю, к чаму ema усьмішычка. УСМЯТАЧКУ прысл. памянш. Усмятку. Усъмятычку я зьела б, a крутога ні хачу, яно ні глытаіцца. УСНОЎ м. Аснова. Hy усноў мы ныпрялі, а на ўток можыць ні хваціць, нада пытпрідаць. УСПАКАІВАННІК, УСПАКОІВАННІК, УСПАКАІВАЦЕЛЬ, УСПАКОІВАЦЕЛЬ м. Той, хто сунімае, супакойвае. Ны яго нада успыкаівыньнік з дубінкыю, слова ды яго ні даходзіць. Бярецца успакоівыньнік пы-ныстыяшчыму, січас пырядык нывядзець. Найшоўся другей успыкаівыціль, яго б сымаго хырашэнька уняць нада. Нешта ня відна Хрісьцінкіныга успакоівыціля, верна, сьпіць біз задніх ног. УСПАКАІВАННІЦА, УСПАКОІВАННІЦА ж. Каб emy успыкаівыньніцу самую уняў} тады б i ў хаці пыцішэла
Дадатковыя словы
услугувйла, услўгывыць
0 👁