УЛАШЧЫВАННЕ н. Улагоджванне. Дужа мне важна яго улашчывыньня, хочыць — ніхай лашчыцца, a ня хочыць — ніхай ідзець к чорту. УЛАШЧЫВАННІК м. Той, хто ўлагоджвае. Січас другей. улашчывыньнік возьміцца зы ўгаворы. УЛАШЧЫВАННІЦА ж. Тута нада улашчывыньніца ні твайму носу полосу. УЛЕЖНАСЦЬ ж. эмац. Гультайства. Улежнысьці ім абоім хвытаіць, к рабоці ня дужа пріспасобліны. УЛІКАВАЦЦА зак. Запарыцца. Травы у чугуночык укладу, залълю, іна улікуіцца, тады п 'ю, — ema мой чай такей. УЛІЦЬ зак. метаф. Уставіць, асадзідь адмыслова. Такога масьціра пушукаць толька, ні асадзіў вокны, а пряма уліў іх. УЛІЧАЦЬ незак. Вылічваць. Яны знаіш што дзелылі? — улічалі пы пяцёркі на выпіўкі. УЛОВІСТЫЙ прым. Такі, які добра ловіць. Сярёжка — уловістый маліц, ён бяз рыбы ні разу ні пріходзіць. УЛОМА м. i ж. метаф. Гультай. Ач чаго ён такей улома зыдаўся, i бацъка, i дзяды былі стыряцільныя. Узмацн. УЛОМІНА. Уломіна, уломіна дзеўка, пыпрасіла матка вады прінесьць, дык нудулася як індык. Павеліч. УЛОМІШЧА. Трудна, ежылі урадзіўся уломішча, яго ні к якой рабоці ні прітуркыіш. УЛОМАК м. метаф. Гультаяваты здаравяка. Такей уломык ня дужа паслухыіць што зьдзелыць, яго ні дапросісься. УЛОМІСТА прысл. метаф. Непаваротліва, з цяжкасцю. Уломіста варочыіцца, яму б толька у вызках рызьіжджаць. УЛОМІСТАСЦЬ ж. метаф. Непаваротлівасць, гультайства. Чаго — чаго, a ўломістысьці ў ём хуць адбуўляй ці пазыч кому бярема. УЛУПІЦЬ зак. 1. Аблупіць. А ты думыў бырына улутць — усё рыўна што куріцу апскусьць? 2 перан. Прызначыць. Як улупілі яму uimpany за лес, ладна паскрёбся