ТРУХНУЦЬ зак. Злёгку пасыпаць. Hi жалей, трухт яшчэ соліу ніхай сала крепка прысалівыіцца. ТРУШЭННЕ н. Вытрасанне, пасыпанне. Якоя ж тваё трушэньня, што ні ў шаічку сыпліш, a міма. ТРЫБУХАВАЦІСТЫЙ, ТРЫБУХАСТЫЙ прым. Трыбухаты. Здыравушчыя карова трібухувацістыя, зы раз ручкі травы зьідаіць. Абоя трібухастыя як сьлімяньнё. Памяти. ТРЫБУХАСЦЕНЬКІЙ. Трібухасьцінькыя цёлычка, ізь яе можыць нічога кароўка быць. ТРЫБУХАСТАСЦЬ ж. метаф. гумар. Тлустасць. Яму тожа ідзець трібухастысьць, як выйдуць удваіх — роўныя пара. ТРЫБУШЫНА, ТРЫБУШЫШЧА м. метаф. Таўстун. Во прецца трібушына, як яго ногі дзіржаць! Ходзіць трібушышча, пад ім зімля угінаіцца. ТРЫБУШЫЦЬ незак. метаф. Трэсці, разбураць. Хто толька мужукоў-дзірявенцыў ні трібушыў! Што ён трібушыць у сундуку? ТРЫБУШЭННІК м. метаф. Той, хто трасе, разбурае. Трібушэньнікі як узяліся за дзела, толька пыл стаўбом стыяў. ТРЫБУШЭННЩА ж. Ваюіцца трібушэньніца сы сваім тряхольлім. ТРЫКАТАЛЬНІК м. Трысцен. Большую пуню я ня буду рызвадзіць, два трікытальнікі зрублю i хваціць, пысярёд вароты пыстаўлю. Памянш. ТРЫКАТАЛЬНІЧАК. Дровы склаў у трікытальнічку, ён пустэй стаіць усё ўремя. ТРЫЛЮДЖАННІК, ТРЫЛЮДЗЕННІК, ТРЫЛЮДHIK, ТРЫЛЮДНІЧАННІК м. Балбатун, пустаслоў. Найшоў ты каго слухыць, трілюджыньніка нісусьветныга. Няўжэлі ты надзеіўся am трілюдзіньніка нейкыю праўду пачуць? Сяньня к Сахонывым тэй трілюднік паплёўся. Hy ŭ нылаю я калі-небудзь вашыга трілюднічыньніка. ТРЫЛЮДЖАННІЦА, ТРЫЛЮДЗЕННІЦА, ТРЫЛЮДНІЦА, ТРЫЛЮДНІЧАННІЦА ж. Прецца трілюджыньніца ic сваімі новысьцімі, січас ныпяець песін. Ці можно такую трілюдзіньніцу слухыць, am яе праўды ні на грош ні пачуіш. Як жа не, я іхнію трілюдніцу помню як аблупліныю. Дурак тэй будзіць, хто хуць у чом-нібудзь трілюднічыньніцы паверіць
Дадатковыя словы
здыравўшчыя
1 👁