ТРАХОМЕЦ, ТРАХОМНІК м. Хворы на трахому. Лі трахомца астыражней, дужа ні шырахыйся. Трахомнік i ня хочучы можыць зыразіць, іна, паскуда, дужа ліпучыя. ТРАХОМНІЦА ж. Вочы ў яе ўсігда красныя былі, ну што трахомніца, мы ні зналі. ТРАХОМКА ж. 1 памянш. Трахома. Нейдзі пытхваціў трахомкі, паспробый выліч яе. 2. Хворая на трахому. Старыя была трахомка, сын ёй у сё каплі купляў. ТРАХТАВАННІК м. Той, хто частуе. Твой трухтуваньнік угасьціць: хочыш — крашынкі ні пасуліць. Памянш. ТРАХТАВАННІЧАК. Во якей ты харошый у мяне трухтуваньнічык. ТРАХТАВАННІЦА ж. Гатовюцца трухтуваньніцьі: к ім балыйэй госьць прііжджаіць. ТРАХТОВАЧКА ж. Частаванне. Рыманёнкі гатуюць сваім гысьцям быгатыю трахтовычку. ТРАЦЦІНА ж. Трэцяя частка. Шэндрік быў адзіналішнікым i аддываў сваю зямлю ic тряцъцты, мы лён сеілі, булъбу. Памянш. ТРАЦЦІНКА. Бувала, некытырыя самі ні хацелі касіць, у іх луг c тряцьцткі бралі. ТРАЦЦЯЧОК, ТРАЦЦЯЧОЧАК м. памянш. Траццяк. Адз Зорькі ладный тріцьцячок узяўся, каб у харошыя рукі, каніца б} кашца быў. Тріцьцячочык бычок пыдрыстаіць. ТРОНУЦЦА зак. перан. Пачацца. Есьлі выйна mpoніцца, нійдзе i нікому места ня будзіць. ТРОП выкл. Пра трапятанне. Рыбіна трёп, трёп i вырвылыся, брязь у мяне з рук на мост. ТРОПАЦЬ, ТРОПАЦЦА незак. перан. Біцца (пра сэрца). А што, i ў цябе трёпыіць серца, як сустреніш Арцямёнкыву дачку. Пакуля серца трёпыіцца, будзіш цігацца пы зямле, што ж ты зьдзелыіш. ТРОХ выкл. Пра трасенне. Ідзець, сваім тряхольлім трёх, трёх. Шнжаком трёх, трёх, а конь баіцца. ТРОХГРАНІСТЫЙ прым. Трохгранны. Ёсьць у мяне i трёхграністыя патпілкі, i пулукруглыя, можно ўсё нытачыць. ТРУДАЛЮБШЫЙ прым. Працалюбівы. Што ўжо быу трудолюбивый Аўдзяёнык, ён, бувала, мінуты ні пругуляіць