увайшлі ў пуню, цялёнычык стыяў i карова пычыла шчышчывыцца. СЧЫСЦІЦЦА зак. Вызваліцца ад паследа (пра жывёлу). Карова як ацеліцца, дык зразу дылжна i шчысьціцца. СЧЭГНУЦЦА зак. метаф. Схуднець, змарнець. Пітайся як няможна луччыу іначы шчэгнісься i прыпала ўсё. СЧЭГЛЫЙ дзеепрым. Якей-то шчэглый стаў Мысяёнык, быў жа мушчынішча пыглядзець. СШЫЦЦА зак. 1. Змацавацца шыццём. Во ema дзірька шшыіцца, i будзіць мяшок кыла рук зьмяніцца. 2 перан. Абрасці, пакрыцда. Кыбан быў дужа жирный, у яго ны сярёдку усё шшьілыся салым. СЫННІЎ прым. Сынаў. Сыньніву хату ставілі у Казённым, тома зімля нядренныя, толька пыжылі мала. СЫПАННІК, СЫПАЛЫІІЧЫК, СЫПЛЕННІК м. Той, хто сыпле, перасыпае. У тваіх сыпыньнікаў гарох пы ўсяму масту пырыскачывыўся. Кріва сыпылыйчык дзяржыць мяшок, глядзі, усё ны зямле будзіць. Што сыпліньнікі тама дзелыюць, каб яны ні рыссыпалі ячменю. СЫПАННІЦА, СЫПАЛЬШЧЫЦА, СЫПЛЕННІЦА ж. Каб сыпыньніцы дзіржалі крепка мяшок, нічога б ні насыпылыся кругом. Рассыпліць сыпыльшчыца увесь маку яго ні сыбярешy як арехі. Січас верніцца сыпліньніцаy троху табе паможыць. СЫПАЦЬ незак. метаф. Раджаць. Як стала сыпыць дзяцей, чуць ні кажный год малый, сьвякрова за вушы хвытаіцца: азелюць яны мяне. СЫПАНУТЫЙ дзеепрым. Пасыпаны. Ціплятым сыпану та y дзеці нідаўна просу насілі. СЫПКІЙ прым. Сопкі. Лета було жаркыяy дык бульба сыпкыяy зваріцца i рыссыпаіцца. СЫПКОМ прысл. Шляхам насыпання. Айдзе тута будзіш вазіцца, выбіраць, сыпком насыпылі i пывязьлі. СЫПЛЕННЕ н. Сыпанне. А ну цябе c такім сыпліньніму пылавіна карзінкі на мост пупала. СЫПУЧЫЙ прым. Такі, які асыпаецца (пра лісце). Прімырызкі былі, паетыму i лісьця сыпучыя, усю зямлю засыпыла
Дадатковыя словы
сыпўчыя
0 👁