СУЧАЧКА ж. памяти. Сучка. Ну й зьвяглівыя сучычка у Трахімывых, гполъка патходзіш к хаці — сквіл спруўляіць. СУЧЛІВАСЦЬ ж. экспр. Брахлівасць. Ema што, ema мелыч, каб ты знаў яго цёшчу, во ў каго сучлівысьці хуць пызычай! СУЧЛІВЫЙ, СУЧЧЫЙ, СУЧЫСТЫЙ прым. экспр. Брахлівы. Канешня, была сучлівыя, ну дзяцей ладна узьніла. Мы даўно знаім, што ў яе суччый язык, i то ні кажныя сучка зорешыцца. Яе матка была сучыстыя i во дычка пышла ў такоя пріродзьдзя. Памянш. СУЧЛІВЕНЬКІЙ. I Пёкла нічога баба, трошку сучлівінькыя, дык што ж ты зьдзелыіш. СУЧЧЫКА н. памянш. Галлё. Суччыка пыд яблынкыю многа, сыбярі, даўжэйшыя пыпірісікай i пыдз загнет усё. СУШЧЭП'ІКА н. памянш. Счапленне, скляпенне. Тваё сушчэп'іка ня дужа крепка дзяржыцца, усё можыць зыгрімець. СХАДЗІЦЬ незак. 1. Абыходзіць. Мы ўсе лясы кругом схадзыі, як у грібы вупруўляліся. 2. Выпальвацца. Печ сходзіць, a ў цябе нічога ні пыстаўліна. 3. Звужацца. Етый кусок сходзіць на клін, зь яго палы ні палучыцца. САЙЦІЦЬ зак. 1. Абысці. За дзет яны нівісь сколька сойдуць. 2. Выпаліцца. Удзьвюх капошыціся раньня, i печ сыйшла. 3. Звузіцца. Реж пряма, клінушкым сойдзіць i ладна будзіць. САЙЦІЦЦА зак. 1. Справіцца ў хадзе. Ты папробый-ка сайціцца зь ім, як рышшаволіцца — ня дужа справісься. 2 метаф. Пабрацца. Калі сыйшліся, дык жывіця, людзей сьмяшыць нечыга. СХАРОНЕТЫЙ дзеепрым. Пахаваны. Яны ішлі атведывыць Іхімёнка, ня чулі, што ён у тую суботу схаронітый. СХВАЦІЦЬ зак. перан. Убраць, набраць. Хырашо сена схвацілі ды дыжджа. Сёліта многа бырывікоў людзі схвацілі. СХВАЦІЦЦА зак. Убрацца. Жыта ладный кусок, ня дужа зразу схвиціцца. СХЛЯСТАЦЬ зак. Абабіць. Так мёўшы, ты венік схлешчыш, ат яго нічога ні астаніцца. СХЛЯСТАЦЦА зак. Абабіцца. Мітла схлісталыся, нада новыю візаць. СХЛЯСТАНЫЙ дзеепрым. Пылажы пыдз загнет схлістаный венік, новый вазші ды пыдмяці хату
Дадатковыя словы
збрешыцца, сушчэпіка, схвйціцца, сўччый, сўччыка, сўчыстыя, сўчычка
0 👁