СУПРАДАШНЩА ж. Удзельніца попрадак. Раншы супрідышніцы чуць ні пыд раньня сядзелі то ў того, то ў другого. СУПРАДКІ мн. Попрадкі. Дзеўкі любілі супрідкі, усігда у Мільлянывых сыбіраліся. Памянш. СУПРАДАЧКІ. Ты ўсігда стырялыся у супрідычкі бегыць, каб сы сваім Пынаськыю устрічацца. СУПЯРЭЧАННЕ н. Пярэчанне. У Сшдацёнкыў ні було супяречыньня, што іна йдзець за Шуріка, ідзі, зы каго хочыш. СУПЯРЭЧЫЦЦА незак. Выказваць пярэчанне, нязгоду. Маша ні стала супяречыцца: хочыш браць ныстаўніцу — бярі, жывіця. СУПЯСЧАВАТЫЙ прым. Супясчаны. Зімля супішчыватыя, як гною уваліш, дык i нажнеш. СУРАДЖАННІК м. Той, хто рыхтуе, збірае, рыхтуецца, збіраецца. Вы суріджаньнікі усё дно як дзеўкі пірід вічарінкыю. Памянш. СУРАДЖАННІЧАК. I ты харошый суріджаньнічык, только малінькій, ні падрос яшчэ. СУРАДЖАННІЦА ж. Куды ім да тэя работы, пабеглі суріджаньніцы ны празьнік гатовіцца. СУРАЧКА ж. метаф. Дробязь. Зы пырядкым іна дужа глядзіць i сваіх гыняіць, каб нійдзе сурычкі ні було. СУР'ІКА н. памянш. Дробнае смецце. Па столі як ходзіш, зымазка патрескылыся, дык сурьіка зьверьху сыпліцца. СУРЛІНА н. узмацн. Мурло, морда. Уго якоя сурліна у Мыцьвяёнка, разьеўся ну чужом добрым. Павеліч. СУРЛІШЧА. Наеў у дваре сурлішча, што хуць ны кані аб'іжджай. СУРНУЦЦА зак. Сыпнуцца (пра смецце). Пызыкрывай посыд: пы хаці будуць хадзіць, можыць зьверьху cypнуцца. СУРОДАВАЦЬ зак. эмац. Вельмі сапсаваць, пашкодзіць. Аткуль іх ныбралыся столько мышэй, увесь погріб суродывылі. СУРОДАВАНЫЙ дзеепрым. Была крыша як крыша, дзіржалыся, а пымясіліся дзеці — уся суродывыныя. СУРОДНІЧАЦЬ, СУРОДНІЧАЦЦА зак. перан. Справіцца. Не, табе зь імі ні суроднічыць, луччы ты ацступіся
Дадатковыя словы
абіжджай, нўцца, суріка, сўпрідкі, сўпрідычкі, сўпрідышніцы, сўрліна, сўрлішча, сўрычкі, сўрьіка
1 👁