СТОЎПІЦЦА зак. перан. Застацца, асесці поўнасцю. Усё Стыхваныва золыта у дачкі стоўпілыся. У яго i долыцца стоўпілыся, нягож айдзе яно дзелыся. СТРАБЛЯННЕ, ОГРАБЛЕНИЕ, СТРАБІЦЕЛЬСТВА н. Знішчэнне, вынішчэнне. Як успомніш, якоя стрібляньня було, дык ай-я-яй! Посьлі еткыга стрябленьня лясоў кругом пасьці ні асталося. Ema ж ныстыяшчыя стрябі'цільства, такея лужкі былі, сена бралі, a рыскывірялі — ні хлеба, ні сена. СТРАБЛЯННІК, СТРАБЛЕННІК, СТРАБІЦЕЛЬ, СТРАБІЦЕЛЬНІК м. Той, хто знішчае, вынішчае. Во як стрібляньнік ваюіцца зь лібядою! Зыпаріўся стрябленьнік, лазу нада высікаць c кареньнім, іна дужа атрыстаіць. Пыглядзі, каб стрябіцілі бульбу ні лумалі. Узяўся зы работу стрябіцільнік, yce дзяды пывысікаіць. СТРАБЛЯННІЦА, СТРАБЛЕННІЦА, СТРАБІЦЕЛЬНІЦА ж. Ідзець наша стрібляньніца, чуць ногі пірідзьвігаіць, ныпалолыся. Давольны стрябленьніцы: усю макріцу пылажылі. Баіцца стрябіцільніца зы асоціну ўзяцца. СТРАГАВАЦЦА незак. метаф. Надберагацца. Як страгуісься, тады ляхчэй, a што ні так зьясі, зарежыць пуд грудзямі. СТРАД м. Пакуты. Пускаіць дзяцей ны страд. Мы знаім, сколька іна страду прініла. СТРАДАННІК, СТРАДАЦЕЛЬНІК м. Пакутнік. Біз рукі — ema вешный стрыданьнік, a асобінна з мыладых гадоў. I Санька быў стрыдацільнік, што ты думыіш: з двыццаці гадоў ны адной наге. Памянш. СТРАДАННІЧАК. Стрыдиньнічык ты мой, горя ты маё горькыя. СТРАДАННІЦА ж. Мурашычка мыя, стрыданьніца мыя, прігыварівыіць дзед ныда мною, чуць ні плачыцъ. СТРАЖЭЙШЫЙ, СТРАЖЧЭЙШЫЙ прым. перан. Болын акуратны, дакладны. Трахім быў стражэйшый, усё акуратна дзелыў. Пры Сідарёнка ні скажу, а Лявон многа стражчэйшый. Памянш. СТРАЖЭЙШАНБКІЙ, СТРАЖЧЭЙШАНБКІЙ. Каб ты быў стражэйшынькій, так ба цяп-ляп ня дзелыў. Hi такей ён стражчэйшынькій, як ты гаворіш
Дадатковыя словы
страгўісься, стрыдйньнічык, стрябіцільства
0 👁