РАЗБУХЫВАЦЦА незак. перан. Вельмі паўнець, тлусцець. Меншыя тожа пычыла разбухывыцца, будзіць тыкая самыя, як большыя. РАЗБУЦІВАННЕ н. Разбухание. Такоя разбуцівыньня длі адзежыны ўредна. РАЗБУЦІВАЦЬ, РАЗБУЦІВАЦЦА незак. Разбухаць. Кідай коркі ў вядро, ніхай разбуцівыюць. Сырэй ячмень разбуцівыіцца, пычынаіць прырыстаць. РАЗБУЦІЦЬ, РАЗБУЦІЦЦА зак. Разбухнуць. Кымбікорм разбуціў, прусу-, шыць нада ці што. Пінжак ныбряк, разбуціўся, што ні пыдняць,выкінь ны прясла прасохнуць. РАЗБУЦЯНЕЦЬ, РАЗБУЦЯНЕЦЦА зак. экспр 1. Празмерна распаўнець. Пецька рузбуцянеў зы пасьледнія ўремя, стаў як пампушка. Ты б відзіў, як рузбуцянелыся Проста дычка, я яе чуць пызнала. 2. Разбухнуць. Гнілушкі у вадзе рузбуцянелі, няскора высыхнуць. Квасоля дылжна хырашо рузбуцянецца, уваріцца. РАЗБУЦЯНЕЛЫЙ дзеепрым. 1. Празмерна распаўнелы. Баба ішчэ таксяк, ну як рузбуцянелый мушчына ідзець, ema саўсім нікрасіва. 2. Разбухлы. Рузбуцянелыя бацінкі высыхнуць i скыржанеюць. РАЗБУШАВАЦЬ зак. 1. Пачаць вельмі моцна бушаваць. Друзей раз бурю як рузбушуіць, глядзі, крышу с хаты зьнясець. 2. Выклікаць буянства. Heuima рузбушувала Ільлінка ўчора, доўга крічаў ны дваре. 3 метаф. Раскапаць, разбурыць. Ты зірні-ка, як сьвіньні пуню рузбушувалі, пячоры пывыкапывылі, равы нівісь якея. 4 метаф. Выклікаць шпаркі рост. Вун як рузбушувала гарох, хуць паплеціны пыд яго стыўляй. РАЗБУШАВАЦЦА зак. Моцна разрасціся. Гуркі рузбушуваліся, гоніць іх у ціціву, а ці вырысьціць што зьесьць. РАЗБЭХЫВАННЕ, РАЗБЭХКЫВАННЕ н. эмац. Празмернае раскопванне. Такоя разбэхывыньня ні к чаму, яміну выкыпыў, застоліў i ладзін погріб. Каб ты толька глянула: тама разбэхкывыньня ні прідумыць якоя. РАЗБЭХЫВАЦЬ, РАЗБЭХКЫВАЦЬ незак. эмац. Раскопваць празмерна. Якея ямішчы сьвіньні разбэхывыюць, ні спруўляісься зысыпаць. Пычаў другей погріб пыд мастом разбэхкывыць. РАЗБЭХЫВАЦЦА, РАЗБЭХ
Дадатковыя словы
разбўхывыцца, разбўцівыньня, разбўцівыюць, разбўцівыіцца, разбўціў, разбўціўся, рузбушўіць, ціцівў
1 👁