СПІЦА звыч. ж. метаф. Упартая асоба. Тэй харош i іна сьпіца ладныя, калі ня будуць адзін другому ныравіць, ні ўжывуцца. СПІЧЧА н. зб. Запалкі. Выйшла сыгічча, будзіш у лаўкі, ні забудзь узяць кырабкоў нескылька. СПЛАТНЕННЕ н. Ушчыльненне. Нікуратныя у цябе сплатненьнЯу нада плотнінька складывыць. СПЛАЎЛІВАННЕ н. 1. Намочванне. Кажный дзень у цябе мокра i мокра у сенцых, ныдаела ema сплаўлівыньня. 2 метаф. Перагтраўлянне. Спаўлівыньнім зынімаўся Заіка, етыя кралі, a ён сплаўлівыў за Сож. СПЛАЎЛЯЦЬ незак. Моцна намочваць. Hi пызвыляй ім сплуўляць адзежу: i сушыцца дужа нейдзі, i пыпрастуджывыюцца. СПЛАВІЦЬ зак. Моцна намачыць. Крыша ўся, цякець як у решыта, дождж сплавіў заднію сьцяну. СПЛАШЭЦЦА зак. метаф. Аслабець. Нашы стырікі тожа сплашэліся, чуць ногі пірістыўляюць. СПЛАШЭЛЫЙ дзеепрым. Марьіна сьеякроеа сплашэлыя, доўга ні прыцягніць. СПЛЁТКА ж СПЛЕЦЕНЬ м. Плётка. У такой сыбыкарні якіх толька сплётык ні наслухыісься. Сямёнька путпусьціў етый сплецінь, большы б ніхто ні стаў прідумывыць. СПЛІТОВЫВАЦЬ незак. метаф. Укладваць, абкладваць. Крепка сплітовывыіць сала ў кубліку i сольлю пірісыпаіць. СПЛІТАВАЦЬ зак. Укласці, абкласці. Сплітувала цела гырячымі тряпкымі, eo трошку ляхчэй стала. СПЛОТНЫЙ прым. Добрага целаскладу. Ны пыгляд як карцінка, тыкая сплотныя, тыкая красівыя, — рузьлюбувацца ны яе. Памянш. СПЛОТНЕНЬКІЙ. Сплотитьс я мальчонкі, здаровінькіЯу цэлый дзень носюцца то зь мячыкыМу то ўпірягонкі. СПЛЫВАЦЬ незак. Сцякаць праз край (пры варцы). Ты пыглідай ны гаршкі, каб ні сплувалі, памешывый. СПЛЫСЦЬ зак. Сцячы праз край (пры варцы). Капуста сплула, я пы запыху чую, што сплула. СПЛЮГАВІЦЦА зак. Збузавацца, забрудзіцца. Троху було тріп'Яу ні бярёг, кідаў як зря, усё сплюгавілыся
Дадатковыя словы
тріпяу
0 👁