сьвіньні, i сьвіннушкі. Памянш. СВІННУШАЧКА. Ныбраў сьвіннушычык, ды мыладзенькіх, ema смашныя грібы. СВІННУШНІЦА ж. Свінарка. Большы двыццаці гадоў адбыяріла сьвіннушніцыю, аттуля i на пеньсію пышла. СВІННЯМАТКА ж. Свінаматка. У мяне была дырыгая сьвіньніматка, тыкая акуратныя i дужа строгыя. CBIHCTBA н. зб. жарт. Свінні. Мне трошку рунувата вупруўляцца, нада сваё сьвінства ныкарміць, amo крікым пуню парвуць. СВІРЧАВАННЕ н. Крышэнне. Такоя сьвірчуваньня мне ні ныравіцца, нада акуратна резыць i драбней. СВІРЧАВАННІК м. Той, хто крышыць. Крікні-ка, ніхай унімуцца сьвірчуваньнікі, усю моркву піряпорцюць. СВІРЧАВАННІЦА ж. Узілася сьвірчуваньніца зы работу, аж кусочыкі ліцяць кругом. СВІРЧАВАЦЬ незак. Крышыць. Як узяўся бруквіну сьвірчуваць, на дробнінькія кусочыкі пычвіртуваў. СВІРЧАВАЦЦА незак. Крышыцца. Лоўка ў цябе сьвірчуіцца бульба, толька глядзі пальца ні атхваці. СВІРЫСЦЕЛЬ, СВІРЫСЦЁЛКА м. i ж. метаф. Легкадумная балбатлівая асоба. Якей толк сы сьвірісьцельлю тулкуваць! Каб вы меншы слухылі сьвірісьцёлку, іна вам чаго хочыш ныпяець. СВІРЭПІЦЬ незак. 1. Раз'юшваць. Яны нарошня сьвірепюць, a ён сь сябе выскакыіць. 2. Раз'юшвацца. Маўчы, ні пыдрыжняй большы, відзіш, ён i так сьвірепііць, аж кроўю ныліваіцца. СВІРЭПНЫЙ прым. Раз'юшаны. Зь віду быў сьвірепный, а так добрый чылавек, пыпрасі — ні ў чом ні аткажыць. CBICTAHHIK м. Той, хто свішча. Рызыйшоўся сьвістаньнік, усіх сыбак сюда пазмоніць. СВІСТАННІЦА ж. Як мальчышкі сьвістаньніца, / ўсе выхыдкі ні як у дзяўчонкі. СВІСТАЦЬ незак. метаф. Сваволіць. Як бацька паехыўу яны i пашлі сьвістиць. СВІСНУЦЬ зак. Паведаміць. Айдзе хто сьвісьніць, што гарелка, ён куды хочыш мыханець. СВІСТАНУЦЬ зак. Ударыць знянацку. Як
Дадатковыя словы
разюшаны, разюшвацца, разюшваць, сьвіннўшкі, сьвіннўшніцыю, сьвіннўшычык, сьвірчўіцца, сьвістйць
0 👁