Левыя ныга сільна баліць, каторый дзет ны яе ні суступлю. САСТУПІЦЦА зак. Адступіцца, уступіць. Сустутся ты пріпадку, найшоў, сь кім зьвязывыцца. САСТУПЛЕНЫЙ дзеепрым. Дапушчаны (пра ўступку). Ня дужа ў такога упорлівыга будзіць саступліна. САСТУПЁМШЫ дзеепрысл. Уступіўшы. Aŭ, i суступёмшы, сь цябе б карона ні звалілыся. САСТЫДЗІЦЬ зак. Давесці да адчування сораму. Ухадору сабе ні знаў, пакуля Вулька яго ні сыстыдзыа. САСТЫДЗІЦЦА, САСТЫДАЦЬ, САСТЫДАЦЦА зак. Дайсці да адчування сораму. Сыстыдзілыся, пыкрасънела i болъшы ні словічка нікоміньку ні аддыла. Не, такей ні сыстыдаіць, у яго тэя совісьці i ні нучувала. Ён можыць ніізьвесна чаго сыстыдацца, красьнеіць як дзяўчонка. САСТЫДЖАНЫЙ, САСТЫДЖОНЫЙ дзеепрым. Увесь вечыр ціхінька прысядзеў у вугалку састыджыный. Пойдзіць сыстыджоный, во што яму будзіць. САСТЫДЗЁМШЫ дзеепрысл. Ну што, сыстыдзёмшы нялоўка стыяць. САСЦІГАННЕ н. метаф. Разумение. Якоя ў яго сысьціганьня, хто што брязьніць, ён усякый лухце веріць. САСЦІГАЦЬ незак. метаф. 1. Даходзіць да разумения. Во тут я пычаў сысьцігаць, што к чаму, а яны мяне саўсім зудурілі. 2. Упарадкоўвацца. У мяне у гылаве ні сысьцігаіць ат етыга дуру. 3. Зведваць. Раншы людзі тожа ўсякыга горя сысьцігилі. САСЩГНУЦЬ зак. 1. Дайсці да разумения. Трудна сасьцігнуць, калі ты ні ў чом ня хочыш рызьбірацца. 2, Разабрацца, супакоіцца. Паехыла г дачке, там я трошку сасьцша. 3. Зведаць. Такога Навуміха горя сасьцігла, што ні рыскызаць: зы адну вясну i мужука, i дачку схувала. САСЦЯБАЦЬ зак. Збіць сцябаннем. Каб бацька увідзіў такоя балыўства, ён ба сысьцібаў распусьніка. САСЦЯБАНЫЙ дзеепрым. Ён i сысьцібаный ня дужа ўнімаіцца, пыпішчыць i зы сваё. САТАНЕННЕ н. эмац. Падзуджванне, падбухторванне. Нылащъ нада зы сытаненьня, нашто ета людзей зваджывыць сваріцца. CATAHEHHIK м. эмац. Той, хто падзуджвае, падбухторвае. Мікілаіхін сын дужа быў сытаненьнік, так
Дадатковыя словы
састўпліна, сысьцігйлі
0 👁