Слабы, ненадзейны. Сыпляччыя прівязывыньня, вецір вяйнець — i ўсё ета пыляціць. САПСІНЕЦЬ, САПСІНЕЦЦА зак. эмац. 1. Згнісці ў макрэчы (пра дрэва). У мокрый саломі сапсінілі бірнушкі. Палкі ліжалі пыт кыплямі, нымікалі, сапсініліся. 2 перан. абразл. Састарыцца. Сапстіла дзеўка: тріццыць два гады було — замуж ішла. Пакуля надумыўся жаніцца, дык i сапстіўся. САПСІНЕЛЫЙ дзеепрым. 1. Згнілы ў макрэчы (пра дрэва). Піріпіліця сыпсінелыя бірнушкі ды пыкладзіця сохнуць. 2. Састарэлы. Якей ні сыпсінелый, a жаніх шчытаіцца. САПУТНІК м. Спадарожнік. Мне пупаліся ладныя супутнікі, хырашо даехыў. Памяти. САПУТНІЧАК. Вот табе i другей супутнічык будзіць. САПУТНЩА ж. Hi хачу я ніякія супутніцы, я i адзін дарогу знаю. САРАКАВІНЫ мн. Абрадавае застолле праз сорак дзён пасля смерці. У нас редка гыварілі «сырыкавіны», большы шэсьць нядзель буваіць. САРАКАВУХА ж. Бочка на сорак вёдзер. Ранты у сырыкавуху жыта сыпылі, а цяперя пустая стаіць, ні на што ні нада. САРВІЛАВЕЦ м. метаф. Неслух, прайдзісвет. Ну й сарьвілывіц Антоніхін маліц} чаго толъка ён ні выдзелывыіць! САРВІЛАЎКА ж. 1 ж. да САРВІЛАВЕЦ. Такой сарьвілыўкі ня дужа што ўталкуіш. 2. Беднасць. У такой сарьвілыўкі жылі, што, бувала, разу ўкусіць ны столе ні було. 3. Падазроная кампанія. Узноў сарьвілыўка у кучу зьбіраіцца. САРВЫВАЦЦА незак. перан. 1. Зжынацца спехам. Тама жніва на mpi снапы, ці тэй хвост ужо ня будзіць сарвывыцца? 2. Пакідаць працу, звальняцца. У яго ладныя места, ні нада було б сарвывыцца. САРВАЦЬ зак. Справіцца. Сырвацъ табе зъ Ягорым будзіць трудна. Зъ ім ты адзін ні саръвеш. САРВАНЫЙ дзеепрым. Падарваны непасільным цяжарам (пра каня). Етый конь сырваный, на ём дужа цяжолыя бёрны цігалі. САРОЧАЧКА ж. памянш. Кашуля. Ён саўсім ніважна жывець, дзьве пляхотычкі сарочычкі асталыся i ўсё
Дадатковыя словы
супўтнікі, супўтніцы, супўтнічык, сырыкавўху
0 👁