Сучасная народная лексіка (1998). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 353  ▶ 
пыцсалііць у міскі. Памянш. САЛЯНЕЙШАНЬКІЙ. Гурочыкі як сылянейшынькія, яны смашнейшыя i ліжаць даўжэй, сып, ня бойся. САЛЯНКА ж. Грыб ваўнянка. Сёліта мала, а летыся сылянык було хуць грябі грыблямі, яны атваріныя смашныя. САМАВОЛАШНІК м. Распуснік, неслух. Воч чаго ты стаў такім сымаволыімнікым, я цябе ні люблю за ema. САМАВОЛАШНЩА ж. Тыкая была сымаволышніца, слова ні скажы. САМАВОЛАШНЫЙ прым. Распусны, непаслухмяны. Цяпер ўсе дзеці пашлі сымаволышныя, што ўздумыюць, то ŭ твыряць. САМАДУМ м. Уласны розум. На свой сымадум жыў, нікога слухыць ні хацеў. Кылі сымадуму нібыгата, хто яму паможыць. САМАДУРНІК м. Самадур. Піліпёнык умеіць рызгыварівыць, ён i сымадурніку што нада уталкуіць. CAMAДУРНІЦА ж. Мушчына як мушчына, ну штоб бабі сымадурніцыю быць, ema ні к чому годна. CAMAKBAC м., САМАКВАСЬ ж. Кіслая страва. Ты можыш i такей сымыквас есьць, а я не, ні хачу. У большим гырлачычку сымыквась, ня трогый, я только што кушыла, лі зь меншынькыга. САМАКРУЦЦЮ прысл. Самавольна, без дазволу. У сімнаццыць гадоў сымакруцьцю выскычыла замуж. САМАПРАДАЧКА ж. памянш. Калаўрот. Старінькыя сымыпрядычка, ну тыкая спадрушныя, лёхка на ёй прясьць. САМАПРАЎНА прысл. Самачынна. Сымыприуна абрезылі у Хоўры усядзьбу: яе дычка ны завод паехыла работыць. САМАПРАЎНАСЦЬ ж. Самачынства. Старшыным тыкая воля дына, чынюць сымыпраўнысьць i некыму пыжаліцца. САМАПРАЎНЫЙ прым. Самачынны. А сколько яны сымыприуных дзялоў тварілі, етыга ні рыскызаць, ні апісаць. САМАРУШНЕНЬКІЙ прым. памянш. Самаробны. Пыглядзелі б вы, якея у Любкіныя нявесткі красівыя сымарушнінькія рушнічкі, усё цьвітамі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сымадўм, сымадўму, сымадўрніку, сымадўрніцыю, сымакрўцьцю, сымарўшнінькія, сымыпрйўна, сымыпрйўных
0 👁
 ◀  / 353  ▶