што. РАСЧУХАНЫЙ дзеепрым. Прахорька рашчухыный варушыцца на печы, нешта над нос сам сабе шэпчыць. РАСЧЫКРЫЖЫВАННІК м. гумар. Той, хто разразае. Над бруквіныю стыряіцца рышчыкрыжывыньнік, іна ня дужа режыцца. РАСЧЬІКРЬІЖЬІВАННІЦА ж. Віджу, ты ладныя рышчыкрыжывыньніца, сабе луччый кусок атрезыла. РАСЧЫНА ж. Вадкае цеста. Рашчына готова, дровы рызгыряцца — i бяріся печ бліны. РАСЧЫНКА ж. Рошчына. У дзяжэ ўсігда кідаюць рашчынку, як жа біз рашчынкі рызвадзіць. Памянш. РАСЧЫНАЧКА. Неік мала асталыся рашчынычкі. РАСЧЫНЯННЕ I н. Развядзенне цеста для печыва. Ну канешня, с твайго рышчыняньня должно нешта смашныя пулучыцца. РАСЧЫНЯННЕ II н. перан. неадабр. Крык. Тоя ўремя Аўдоткіныга рышчыняньня усе наслухыліся, акцівістка была ого ікая! РАСЧЫНЯННІК м. Той, хто разводзіць цеста для печыва. Ды віджу, што сь цябе рышчыняньнік ня хужы, чым Варка. РАСЧЫНЯННІЦА ж. Зыкыпалыся рышчыняньніца, хлеб пыдыйціць ні пасьпеіць. РАСЧЫНЯЦЬ незак. Разводзіць цеста (для печыва). Даўно ні пікла, буду r заўтріму рышчыняць хлеб. РАСЧЫНЯЦЦА незак. Разводзіцца (пра цеста для печыва). Як яно ў цябе рышчыняіцца, ці пірагі палучуцца, ці только булкі? РАСЧЫСЛЯННІК, РАСЧЫСЛІВАННІК м. Той, хто мяркуе, раздумвае. Што Андреіў рышчысьляньнік трілюдзіць пры язду, ішчэ нічога ніізьвесна. Рашчысьлівыньнікі яны дужа харошыя, ну na-іхныму ныўряд каб пулучылыся. РАСЧЫСЛЯННІЦА, РАСЧЫСЛІВАННІЦА ж. Аткуля ён знаіць, што ў етых рышчысьляньніц усё палучыцца як пы маслу. Кіріліхіны рашчысьлівыньніцы ня думыюць, што ў іх выйдзіць. РАСЧЫШЧЫВАННЕ н. Расчышчанне. Кынца твайму рашчышчывыньню ня відна, с такою работыю ды кынца года дыцягніш. РАСЧЫШЧЫВАННІК, РАСЧЫШЧАННІК м. Той, хто расчышчае. Стыряіцца рашчышчывыньнік, хочыць, каб
Дадатковыя словы
рашчўхыный
0 👁