няць. ПАДМАНІВАЦЬ незак. 1. Падманваць. Ах ты, жыртаўніца, любіш дзеда пыдманівыць, я ж віджу, што каровы нікуды ні пабеглі. 2. Падклікаць (жывёлу, птушку). Ціплят доўга пыдманівыць ні нада, только, пыкажысь, яны к табе лётым ліцяць. ПАДМАНІЦЬ зак. Падклікаць (птушку, жывёлу). Пыдмані курей к сенцым, ніхай пыдбяруць ячмень, пакуля ні ўтыптаўся ў грязь. ПАДМАСЦЕРАК м. Памочнік у прафесійнай працы. Нікога ён ні шукаў, свае пыдмасьцёркі дзелылі, Bocin ладна хлыпцам плаціў. ПАДМАТЫВАННЕ н. перан. Набыццё не зусім сумленна. Не, браціц мой, пыдматывыньня редка дабром кынчаіцца, луччы ты чэсна зароб. ПАДМАТЫВАЦЬ незак. перан. Набываць не зусім сумленна. Oŭ, прайдошлівый чылавек, дужа любіць пыдматывыць, каб лішнія зулучыць. ПАДМАХМЕЛІВАННЕ н. эмац. Бяздумнае падліванне. Хваціць яму пыдмахмелівыньня, ато ж ты ні пыцягніш яго двору. ПАДМАХМЕЛІВАЦЬ незак. эмац. Падліваць бяздумна. Kipeŭ нарошня пыдмахмелівыіць, а етый чарку зы чаркыю варочыіць. ПАДМАХМЕЛІЦЬ зак. Падліць бяздумна. Цеста ўжо було разьведжына як нада, а ты вады пыдмахмеліў. ПАДМАХМЕЛЕНЫЙ дзеепрым. Яму б ужо дос піць, a гляджу — у стыкане узноў пыдмахмеліна. ПАДМАХНУЦЬ зак. перан. Злёгку замесці. Як пыдмахнеш мост, дык чысьцей будзіць у хаці, зайціць npiятній. ПАДМАШЧЫВАЦЬ, ПАДМОШЧЫВАЦЬ незак. Даваць у масць. Любіў ба ты, каб табе кажын раз пыдмишчывылі,— не, над віні я табе ні пыдмашчу. Ты мне ўсігда падмошчывыіш, во i січас даў у масьць. ПАДМАСЦІЦЬ зак. Даць у масць. Во пыдмасьціў дык пыдмасьціў, Мішка з васьмёркыю адбіўся. ПАДМОШЧАНЫЙ дзеепрым. Узноў яму падмошчына! ПАДМАСЦЕМШЫ дзеепрысл. Чаму ж ні адбіцца, так пыдмасьцёмшы. ПАДМЕСЦЬ зак. метаф. З 'есці ўсё. Много було ныгатоўліна — i ньіваріна, i ныжаріна,— усё пыдмялі пыччыстую. ПАДМЕЦЕНЫЙ дзеепрым. Чыста падмеціна, ні корычкі ні асталыся. ПАДМЕШЫВАЦЬ незак. Араць другі раз. Ны грідах нада, каб зімля была мяккыя, там усігда падмешывыюць i яшчэ раз скародзюць. ПАДМЕШЫВАЦЦА незак. Арацца другі раз. Як падмешывыіцца, зімля мякчэіць
Дадатковыя словы
пыдмй
0 👁