Сучасная народная лексіка (1996). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

шчык. Етыга ні паддуріш, ён, пуддуряньнік сам лучны некуды. Во Саша быў паддурівыньнік, каго хочыш мог абыйціць. ПАДДУРАННІЦА, ПАДДУРЫВАННІЦА, ж. Aŭ, ікая сь цябе пуддуряньніца, ты пыдмыняць ня ўмеіш. Паддурівыньніцы ладныя абея, адна луччы зу другую. ПАД'ЕДЗЕНЫЙ дзеепрым. Сыты. Яны ат Хрузкі пашлі пад'едзіныя, тая так ня выпусьціць с хаты. ПАД'ЕЗДЗІЦЬ зак. метаф. Падвесці. Етыя гаўрікі так пад'езьдзюць Сьцёпычку, што ён будзіць сам сабе локці кусаць. ПАД'ЕХАНЫЙ, ПАД'ЯЗДЖАНЫЙ дзеепрым. 3 прыкметнымі слядамі пад'язджання. Ці ты ні пынімаіш, што ны машыні пад'ехына, во, дайжа сьлед замецін. Канешня, ны кані пыдЧжджана, тута калёсы стаўліны i конь стыяў. ПАД'ЕМІСТЫЙ прым. Фізічна модны. У Пёклы пад'ёмістыя хлопцы, яны скора хату пыставюць, халодныю пастройчыну субугорюць. ПАД'ЕМКА ж. Падніманне. Ат пад'ёмкі ўсякыя буваіць, падыміш цяжола — i можыш жывот сырваць. ПАДЖАДНІЧАЦЬ зак. Праявіць сквапнасць. Ты нямнога пыджжаднічыла, мыгла б унесьць i другую бутылычку, ні атнекывыйся. ПАДЖАРА прысл. Сухарлява. Ён так, пыджжара выглідаіць, яго зразу можна замеціць. ПАДЖЫВАЦЬ незак. Дасягаць жывучы. Яму німала гадоў, пыджжываіць пыдзь дзівятый дзісятык. ПАДЖЬІЦЬ зак. Дасягнуць жывучы. Хведзька Ціряшонык паджжыў гадоў семдзісят, а яго браты мыладэя пыўміралі. ПАДЖЫТЫЙ дзеепрым. Гады паджжыты, пыра i ны пакой. ПАДЖЫВІЦЦА зак. Крыху пажывіцца. Думыў, што паджывіцца кыла цёткі, a ў тае ў сымае нічога німа. ПАДЖЫГАЦЬ незак. перан. Падбухторвадь. Каб яго меншы пыджжыгилі Сіўчыняты, ён ба чылавек як чылавек быў. ПАДЗАБОРНІК м. асудж. ГТяніца, валацуга. Вырыс пыдзаборнік, чылавека зь яго ні палучыцца ні ў жысьць. ПАДЗАБОРНІЦА ж. Якога яны толку даждуцца c пыдззаборніцы, цігаіцца айдзе дзень, айдзе ноч. ПАДЗАБЫВАЦЦА незак. Крыху забывацца. Раншы я многа сьцішкоў знала, a цяперя сталі пудззубувацца. ПАДЗАБЫЦЦА зак. Крыху забыцца. Што мы ўчылі, усё неік пыдззабылыся, а я ны навуку хырашо ішла. ПАДЗАБЫТЫЙ дзеепрым. Многа чаго пыдззабыта