ПРАВІННІК м. Той, хто правініўся. Нада твайго правіньніка крепка ў рукі браць. Памянш. ПРАВІННІЧАК- Я к жа ета ты зьдзелыўся правіньнічкым? ПРАВІННІЦА ж. Hy што, раз правіньніца, нада каіцца, нічога ні папішыш. ПРАВІСНУЦЬ зак. перан. Пасядзець сагнуўшыся. Чаго вы правісьлі ныц сталом, кынчайця заўтрікыць ды бягіця за конімі. ПРАВІЦЕЛКА ж. іран. Правідельніца. Ты ж відзіш, новыя правіцілка бярецца, ныправіць брігаду. ПРАВОДДЗЕ н. зб. Правады. Праводзьдзя нукруцілыся, глядзі, ні ўвядзі ў яго карову. ПРАВОДЖЫВАННІК м. Той, хто праводзіць. Нешта нашы праводжывыньнікі зыстрялі, каб хуць ні зублудзіліся. Памянш. ПРАВОДЖЫВАННІЧАК- Айдзе йта дзеліся праводжывыньнічкі, нешта доўга німа. ПРАВОДЖЬІВАННІЦА ж. Пашлі разым c праводжывыньніцымі кучыю пыд былыйак. ПРАВОДНІЦА ж. Праводная нядзеля (рэлігійнае свята). Во ўжо скора праводніца патходзіць, a ў нас столька ня дзелына нічога. ПРАВОЖЬІВАЦЬ незак. Правозіць. Тута дужа цесна, трудна будзіць саку правожывыць. ПРАВУЛАЧАК м. памянш. Завулак. Яго хата стыяла ні кылы дарогі, а збоку, у правулычку, зацішныя места. ПРАВЯКАЦЬ зак. Падаць голас, сказаць невыразна. Ішла Сьвірідзёнчыха, нешта прывякыла, я ні рызыбрала. ПРАГАВАРЫЦЬ зак. перан. Сурочыць. Што ты лухту меліш: прыгыварілі, прыгы&арілі,— дужа твае зубы некыму нада. ПРАГАВОРАНшИ дзеепрым. Ну аткулъ жа я знаю, ці прыгаворіна, ці не. ПРАГАВАРОМШЫ дзеепрысл. Каб ня быў етый дзіцёнык прыгыварёмшы. ПРАГАГАКАЦЬ зак. 1. Падаць голас. Нехта прыгыгакыў у том баку. 2 перан. Прагультаявадь. Дзень прыгыгакылі, нічога ня зьдзелылі, за вілкі дайжа ня думылі ўзяцца. ПРАГАГАКАНЫЙ дзеепрым. Прагультаяваны. Тако я дырагоя ўремя у іх прыгыгакына. ПРАГАДАВАЦЬ зак. Пагадаваць пэўны час. Сёліта я зьбіраюся цёлычку пругудуваць, тады зы яе будзіць капейка. ПРАГАДАВАЦЦА зак. Пагадавадда пэўны час. Як прыгадуіцца лішнія скаціна, ні разу ні прыйграіш, прыйграіш, як у пуніх вецір гуляіць. ПРАГАДАВАНЫЙ дзеепрым. Столька ўремя пругудуван скот, а толку ні пулучылыся
Дадатковыя словы
правўлычку, прагавораншй, прыгадўіцца
0 👁