ПЕТУШЫШЧА м. Вялікі певень. Во ў Мыкара адзін год быў пітушышна, з мушчынымі біўся. ПЕЧ незак. перан. Выдаваць, прадаваць. Сумашэччыя було ўремя, людзей пяклі ні за што, ні npa што. ПЕЧАНЫЙ прым. Абпечаны. Сядзіць ны пасьцелі сь печынымі ныгамі, на мост ня можыць споўзьць. ПЕЧАЧКА ж. Грубка. Зімою ў маёй хаці бясь печычкі нілізя, саўсім зыкалеіш. ПЕЧЫШЧА ж. павеліч. Печ. У Лукашонка была печышча, што на ёй було хуць скач. ПЕШАДРАЛА, ПЕШАД РАЛАМ прысл. Пехатой. Глядзіця, прызіваіця аўтобусік, будзіця пішыдрала перць. Яны пішыдралым кацілі, а ета ж вёрст высімнаццыць. ПЕШЧАВАТЫЙ прым. Пясчаны. Ны пішчуватый зямле тожа можна харошыя урыджаі пулучаць. ПІЖАВАННЕ н. Размяранне. Мікіпыр ляжыць вун на сені посьлі піжуваньня, пуўдня рызьбівалі участкі. ПІЖАВАННІК м. Той, хто размярае. Лужа многа твае піжуваньнікі намерілі: пуўдня зу кустамі прукурілі. ПІЖАВАННІЦА, ПІЖАВАЛКА ж. Антоніхіна піжуваньніца шчытаць рызьбіраіцца. Спрасі-ка у піжувалык, ці кончылі яны лён рызьбіваць. ПІ КАННЕ н. Падаванне гол асу. Ім нада зумурувацца i муўчаць, якоя ім яшчэ пікыньня. ПІКАЦЬ незак. Падаваць голас. Hi хацелыся мне пікыць, ато б я усё ім выскызыла, пымянула б i бычкоў, i цёлычык. ПІЛЬНАВАННЕ н. Падсцераганне. Нічога мне ні дало пільнувиньня, ня згледзіла, як Мішка прайшоў. ПІНЖАЧОНАК, ПІНЖАЧОНКА м. памянш.-зневаж. Пінжак. Якей-то старінькій пінжачонык ныпрянуў, цяплей будзіць на полі. Лі двыра усьцягну рванінькій пінжачонка i топкыюся пымалу. ПІПІКАННЕ н. Падача сігналаў клаксанам. Якоя-то піпікыньня я чула, ну ні выхадзіла, ні глядзела, хто тама i што тама. ПІПІЦА ж. жарт. Hoc. Як зыдзярець піпіцу, к ёй бяс хвігі i ні пуцступайся. ПІПКАІО прысл. жарт. Задзірыста (пра нос). Hy, ета крысавіца первый сорт: нос піпкыю i губкі баньцікым. Памянш. ПІПАЧКАЙ. Носік піпычкыю зыдраўся,— во i ўвесь чылавек зь яго. ПІСАЛЦІР м. Псалтыр. Мне старыста царькоўный дываў чытаць пісалцірь i каб я абізацільна вярнула. ПІСАЦЦА незак. Перапісвацца. Первыя гады, як
Дадатковыя словы
пільнувйньня
1 👁