прысл. Ціплят кармілі, гырашомшы хлеб, яны аж на плечы ліцяць. ГАРАШЭННЕ н. Крышэнне. Нашто табе ета гырашэньня, ціплятым луччы сыпнуць просы. ГАРАШЭННІК м. Той, хто крышыць. Січас nynaдзець етыму гырашэньніку, ды крепка пупадзець. ГАРАШЭННІЦА ж. Унімісь-ка, гырашэньніца, я буду хлеб купляць, ны плічах насіць, а ты гадзіць? ГАРЖАМЫЗДЗІЦЬ незак. эмац. Вучыць. Дурука сколька ні гыржамызьдзі, ён дураком астиніцца. ГАРЖАМЫЗДЗІЦЦА незак. Вучыцца. Bo-o, твыя дзеўка i прясьць гыржамызьдзіцца, хызяйка будзіць. ГАРКАННІК м. неадабр. Крыкун. Рызыйшоўся гаркыньнік, руспусьціў горла, як яму людзей ня стыдна. ГАРКАННІЦА ж. Сыма была ня менилыя гаркыньніца, што там ну другіх гываріць. ГАРКНУЦЦА незак. перан. Зайсці гуртам. Гаркнуліся кучыю ў хату i сьмяюцца, а я гляджу i ні пызниюг хто ета такея. ГАРЛАНУЦЬ зак. Гучна закрычаць, запець. Як гырлануць песьні, уся акруга здріганецца, вясёлыя хлопцы„ ГАРЛАШСТЫЙ прым. Крьіклівы. Адна гырлипістыя i другая ёй ні ўступаіць, як зрежуцца, на іх толька дзівіцца. ГАРОДЧЫНА ж. Агародчык. Я кую гароччыну зыгрябець, i тая зырасьцець, зуплувець травою, за лежнію глянуць туды некылі. ГАРЧЭНЩЬ незак. Гарчыдь. Яблыкі яны красівыя i ліжаць доўга, пыд вясну, толька на ўкус гарчэнюць. ГАРЧЭННЫЙ прым. Вельмі горкі. Кыпілінычку хрену ўзіла ны язык — гарчэнный, ня вытрывыць, ні знаю, як яго ядуць, ды яшчэ ŭ купляюць. ГАРШКАШЛЁП м. Няўмелы ганчар. Яго сват нейкій гыршкашлёп быў, так, ніважный майсьцір. ГАУКА м. i ж. 1. Сабака (y размове з дзецьмі). Глядзі, гаўка пабег, можыць малінькыга ўкусіць. 2 перан. іран. Хлус. Сколька ты ні хвалі, дык i Пятрок твой гаўка быў ні пасьледній. ГІШЭХТ м., ГІШЭХТАВАННЕ н. Цеснае сяброўства. Такей гішэхт зывялі Ныпрііняты c Калугінымі, што куды там, вадою ні рызальлеш. Глядзіця, каб зь естыга tiшэхтывыньня ні зыгрімеў ён c трескым. ГІІІІЭХТАВАННІК м. Той, хто ўступае ў цеснае сяброўства. Нешта ў тых гішэхтывыньнікыў рызладзілыся гю
Дадатковыя словы
астйніцца, гырлйпістыя, ланўць, пызнйюг
1 👁