г ГАВАРУНОК, ГАВАРУНЧЫК м. памянш. Гаварун. Мальчык такей гувурунок, усё зь дзедым шчабечыцъ i шчабечыцъ, ны шаг ат яго ні стаецца. Гыварунчыкі наши рызгываріліся, як званочыкі зьвіняць. ГАВОР м. Размова, словы. Я тожа веріла яго увішчаньню, а як паслухыла, увідзіла, што ета адзін гавор. ГАГОЛЬ м. эмац. Здаровы, фізічна дужы чалавек. Ты б відзіла, якей гаголь больший Просін, у два рази здыравей зы бацьку. ГАДОУЛЕНЫЙ, ГАДОУНЫЙ прим. Гадаваны ў сваёй гаспадарцы. Па трі рублі курынка гадоўліныя, я сабе купіла пяць штук i пітушка. У мяне усігда гадоўныя пырысяты, ні качу купляць. ГАКАИНЕ н. Удары з грукатам. Ета мост ны Пячкоўкі дзелыюць, дык аж тута гакыньня чутна, бабыю б'юцъ. ГАКАННІК м. Той, хто ударае з грукатам. Глядзц гакыньнік, пупадзеш малыму пы наге. ГАКАННЩА ж. Во ўзілася гакыньніца: раз пы палену, раз пи калену. ГАЛАВІШЧА, ГАЛОВІШЧА ж. эмац. павеліч. Галава. У дзецтві у яго гылавішча была во еткыя, пузішча, а ножкі тонінічкія, стыяць ня мог. Шхармузный чылавек, айдзе йна выпырыла такого: галовішча як чугун, сам як бачонык. ГАЛАГАЛЕННІК м. Той, хто падымае шум, крык. Кылі прут вазьму, я скора гылыгаленьнікым дам места. ГАЛАГАЛЕННІЦА ж. Тдлъка ніхай січас гылыгалень* ніцы ні ўспакоюцца, я іх уніму вожкымі. ГАЛАДЗІЦЬ незак. Рабіць галодным. Пірікармлівыць дзіцёнка ні нада, i гыладзіць — дужа ні гыладзц ні дывай лішніга i ўсё. ГАЛАМЖЭННЕ н. Псаванне, неакуратная работа. Луччы б мае вочы ны такоя гыламжэньня ні глядзелі. ГАЛАМЗА м. i ж. Неакуратная асоба. Гылымза ўсігда цяп-ляп дзелыіць, a тады хадзі ўсьлед ды пірядзелывый. ГАЛОУКА ж. Хамут без гужоў. Галоўка ў яго ёсьць, у клеці вісіць, a гужыкі ue ш чыга вырізыць. ГАЛОШАК М', ГАЛОШКА ж. Маленькі галош. Айдзе ж другей галошык, тута ляжыць толька адзін, левый, правыга нійдзе ня віджу. Што ж адну галошку пыдвязывыць, кылі пыдвязывыцъ, то абея нада
Дадатковыя словы
бюцъ, гыварўнчыкі, пўзішча
1 👁