ровым есьць нечыга, можа только, воўцы якую былкунойдуць. Памяяш. ВЫКОУІКА. Ад бірізьнічка сьлед пы выкоўіку прыкладжын. ВЫКРУЧЫВАЦЬ незак. Апрацоўваць скуру для зоруі. Адзін, раз мы папробывылі кожу ну хумуты выкручывыць, трошку пулучылыся. ВЫКРУЧЫВАЦЦА незак. Апрадоўвацда (пра скуру для зоруі). Я відзіў, як кожы выкручывыюцца, a самі мы ні круцілі. ВЫКРУЦІЦЬ зак. Апрацаваць скуру для зоруі. Кожу выкруціць — надо ўмець, цяп-ляп ня возьмісься дзелыць. ВЫКРУЦЩЦА зак. Апрацавацда (пра скуру для зоруі). Буваіць, калі хырашо кожа выкруціцца, а другей раз niважна. ВЫКРУЧАНЫЙ дзеепрым. 3 выкручыныя кожы што хочыш пашыіш. ВЫЛАЖЬІВАЦЬ I незак. 1. Выкладаць. Гляджу яу стаіць лі лавычкі Кургузёнык, вылажывыіць сьліўкі. 2. Пакладаць. Кынывалы ня ходзюць, некыму пырысят вылажывыць. ВЫЛАЖЬІВАЦЬ II незак. Вылязадь. Куры цірізь любую дзірічку вылажывыюць, дайжа пат крышу умудріліся прашчэмлівыцца. ВЫЛІНЯЦЬ зак. метаф. Схуднець, змарнець. Арьхіпёнык зы паўгода вылініў, ні пызнаіш, што Арьхіпёнык. ВЫЛІНЯЛЬІЙ дзеепрым. Хрітанок вылінільій, я ўжо стала i гляджу, ці ета ён, ці ня ён. ВЫЛУПЛЯ м. i ж. зневаж. Дурань, тупіда. Нада Адаркі ваш вылупля як сыбаку пятыя ныга. Каму яны толькі ні ныбіваліся сваёю вылуплёю, кому ні сватыліг— нашто іна кому. ВЫЛУПЛЯСЦІК м. Лупаты хлапчук. Только ніхай пупадзецца твой вылуплясьцік у садку, ладна палучыць. Памянш. ВЫЛУПЛЯСЦІЧАК. Сідзяць лі выкна вылуплясьцічкі утраіх. ВЫМАЛІВАЦЬ незак. Звяртацда з малітвай. Я ўюо ні знаю, як ета дзелылыся, вазілі малыга ў горыд, гыварілі, non вымалівыў. ВЫМАЛІЦЬ зак. Звярнудца з малітвай. Вымылюць там ці ня вымылюць, a хадзілі ж, npaсілі пыла: вымыль. ВЫМАРДОВЫВАЦЬ незак. Дабівадда поўнага падпарадкавання мардаваннем. Так вымардовывыіць коніў яны піряд ім пішуць. ВЫМАРДОВЫВАЦЦА незак. Мардавацца да страты сіл. Hi нада крепка вымардовывыциа, ета дайжа на серца ніздарова. ВЫМАРДАВАЦЬ зак. Дабідда поўнага падпарадкавання мардаваннем. Як
Дадатковыя словы
выкрўчывыюцца, збруі, крўчывыць
1 👁