Сучасная народная лексіка (1993). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

Вучыць. Сколько, ні вумі, a кылі свайго розыму у гылаве німа, дык дренна дзела. ВУМЛЕННЕ, ВУМЛЕНІЕ н. Думка, развага. Було зумленьня, каб у Воршу зьезьдзіць, a тады нешта атлажылі. Маё вумленія — нічога яму ні купляць. ВУХНУЦЬ зак. 1. Трывожна рохнуць. Я прошлыю ноч доўга ні спала, чую: сьвіньня вухнула, выйшла, пыглядзела — нікога німа. 2 перан. Упасці з глухім ударам. Вухнуу з балькі як кымяк якей, ні зыплакыў, устаў i пабег. ВУХНУЦЦА зак. Упасці з глухім ударам. Ладна зухнуўся, ета шчасьця, што ні рук, ні ног ні пулумаў. ВЫБЛЮДАЦЬ незак. Прыберагаць. Як трудна ні 'було, а малым я ўсігда што-небудзь выблюдала. ВЫБЛЮДАЦЦА незак. Прыберагацца. Нічога ў іх ні выблюдаіцца. ВЫБЛЮСЦЬ зак. Прыберагчы. Ня выблюдзіш, усё ўсюдых варочыіць, у кажныю дзірьку ўлезіць. ВЫБЛЮСЦА зак. Прыберагчыся. Цзялі так, каб выблюлыся што-небудзь i нызаўтріга. ВЫБЛЮДЗЕНЫЙ дзеепрым. Ці выблюдзіна у іх што~небудзь к лету? ВЫБРАДЖАНЫЙ дзеепрым. Пабраны, убраны. Гляджу, дзьвюх кацелык німа, нызаўтріга кацелык пяць німа, выбрыджыны. Лён увесь выбрыджын, учора концы лі. ВЫБУРКЫВАННЕ н. метаф. Гаворка з намёкам. Мы зь яго выбуркывыньня пынялі, што ён пры Сьпірідонывы кілбаскі знаіць. ВЫВАЛАКЬІВАННЕ н. метаф. Вялікае выношванне. Я помню тоя вывылакывыньня: бігаць у лес с кашолкымі, c карзінымі, a Сямён паехыў у дровы i прівёз ручкі пыдасінывікыў. ВЫВАЛАКЬІВАЦЬ незак. метаф. Шмат выносідь. Што ўжо вывылакывылі з Дубровы арехыў, пряма мішкамі, мішкамі. ВЫВАЛАКЬІВАЦЦА незак. Шмат выносіцца. Столько вывылакывылыся чарніц, што ні прідумыць. ВЫВАЛАЧ зак. Шмат вынесці. Нада ж ім було столько дроў вызылыч, на трі зімы хваціць. ВЫВАЛАЧЦА зак. ІІІмат вынесціея. Много хворысьця вьівылыклыся з Радкеўшчыны. ВЫВАЛІВАЦЬ незак. метаф. Выпадаць (пра снег). Ета як якей год, буваіць, кажный дзень пы калена вывилівыіць, а другей раз сані запрёг ба, a сьнегу німа. ВЫВАЛІЦЬ зак. Выпасці (пра снег). Сьнег як вывыліць за ныч, чысьціш яго, чысьціш, духу дасіся. ВЫВАРАЦЬ ж. Выварацень. Дзьве вывырыці було ў