а пуд грудзямі зарезыла. Атреж нюшынычку вокырка, болыиы я нічагенічка i ў рот ні вазьму. НЯБАБЛЕНЫРІ, НЕПЕРАБАБЛЕНЫЙ дзеепрым. Не прыняты павітухай (пра дзіця). #/c r жызьні, i нібабліный вырысьціць. Пасьледній мальчык у яе ніпірібаблімый. НЯВЕДАМНАСЦЬ ж. Невядомасдь. Мяне пужаіць няведымнысьцы пріедзіш туды — прітуліцца ня будзіць *айдзе. НЯВЕДАМНІК м. Невядомая істота (звыч. пра жывёлу). Дужа пырысят будзіш прапытывыць, ведымнікі ці няведымнікі, ны пыгляд нічога — i бярі. НЯВЕДАМНІЦА ж. Няведымніцу кароўку бралі, ну абіджацца ня буду: i даець ладна, i жыры вышы средніх. НЯВЕДАМНЬІЙ прым. Такі, пра якога нічога невядома. Няведымныю карову я б ні аччаілыся браць, у яе порча можыць быць. НЯВІДЗІМА прысл, 1. Вельмі многа. Зьехылыся людзей нявідзіма, дужа быгатый бызар быў. 2. Хутка, нелрыкметна. Каму як пывязець, хто усю жысьць будзіць хырліць, а Санька нявідзіма вылічыўся. НЯВІДНІЦА ж. Лухта, бязглуздзіца. Вот нашто б гываріць нявідніцу, ты там ня быў i нічога ні знаіш. НЯВОПРАМЕЦЬ, НЯВОПРАМЕЦЦЮ прысл. Шпарка, раптоўна. Ляцелі c сыдка нявопрыміць, думылі, Baкула дагоніць, дык штанёнкі пызьдзіраіць. Нявопрыміцьцю кінулыся ны яго, думылі: біць січас пычанець. НЯВЫПЛАТ м. Нявыплата. Тысічу быў няеыплыт, дык выплыцілі. НЯГЕГЛАСЦЬ 1 ж. Няўклюднасць. Я к нываліцца мягеглысьць, ат яе хуць махылым мыхайся. 2 м. i ж. Няўклюда. Тыкая ўжо ня?еглысьць, ны чылавека ні палож, a яшчэ жаніх. Ніхай пысватыіць тую нягет4лысьць\ ИЯГОДДЗЕ н. зб. Нягодныя людзі. Хто путный сюда пойдзіць жыць, усё нягодзьдзя сюда сыбіраіцца. НЯГРАМАТНІК м. Непісьменны чалавек. Дзеда яго бацька ні пусьціў у школу, i ён астаўся ніграмытнікым. НЯГРАМАТНІЦА ж. Ці ты хочыш быць нігримытніцыю, ета стыдна дужа. НЯЖЫТЫЙ дзеепрым. Такі, у якім не жывуць. УБуглаёнка два гады няжытыя хата стаіць, яны ці ня думыюць яе прыдаць. НЯЗГОДНА прысл. Непрыгодна. Нікуды нязгодна тыкая работа, ета ня бочка, а разьбітый цэбір