мойму, зь естыга боку скарей адзьдзіўбаіцца, тута меншы сукоў. Адзьдзяўбецца ні адзьдзяўбецца, a паспробывыць нада. АДДЗЯУБАНЫЙ дзеепрым. Нешта мала ў цябе адзьдзюўбана, c такім стыряньнім можна болыйы аткалоць. АДДРЫНКАЦЦА зак. эмац. Перастаць швэндаццау бадзяцда. Ета c такога пріродзьдзя, што няскора аддрынкыіцца, ці помніш, як бацька яго сойдзіць ны нядзелю i ніізьвесна айдзе блукуняіцца. АДДУБЕЧЫЦЬ зак. эмац. Пабідь. Цябе б ішчэ зы Пынасывы мідунічкі нада було аддубечыць. АДДУБЕЧАНЫИ дзеепрым. Калі сяньня ні аддубечын, то заўтря nyпадзесься ім у рукі. АДДУБІЧЬІЦЬ зак. эмац. 1. Прайсці, адолець у хадзе. Як с плена ішоў, раз за ноч вёрст підзьдзісят аддубічыў. 2. Адлупдаваць. Цябе даўно нада було аддубічыць зы твае дуры. АДДУБІЧАНЫЙ дзеепрым. Адлупцаваны. Hy дык што, кылі я аддубічыный, табе ж мае бакі ні быляць. АДДУБЫРЫВАЦЬ незак. перан. Адвучваць. Аддубырівый малыга ац спадніцы, прівучыўся усьлед цігацца, ні ны шаг ні астаецца. АДДУБЫРЫВАЦЦА незак. Адвучвацца. Ніяк ні аддубырівыіцца ац соскі. АДДУБЫРЫЦЬ зак. Адвучыць. Аддубырь малыга етык балывыцца, ён нікрасіва дзелыіць. АДДУБЫРЫЦЦА зак. Адвучыцца. Ніяк ні аддубыріцца браць ложку ў левыю руку. АДДУДОЛІЦЬ зак. эмац. Адпіць. Ён пупадзець у цябе ету пыўлітроўку i пылавіну аддудоліць. АДДУДОЛЕНЫЙ дзеепрым. Куды ж ты пынясеш аддудоліныю бутылычку? АДДУМАННЕ н. Аддзьмухванне. Сяньня слабыя аддуманьня, ветру пасьці саўсім німа. АДДУМАЦЬ зак. Шмат перадумадь. Што аддумыла я пры сваіх, як доўга пісём ні було, лягу спаць — усё яны ў вычах роюцца. АДДУМАЦЦА зак. ПІмат перадумацца. Усяго аддумылыся, ці мала наго магло случыцца. АДДУМАЦЬ незак. Аддзьмухваць. Вецір сюда, дык ён аддумаіць мякіну. АДДУМАЦЦА незак. Аддзьмухвадца. Хырашо, што пыл віцярком аддум&іцца, ато ні прыдыхнуў ба тут. АДЖУЛЬНІЧАЦЬ зак. Пазаймацда махлярствам; 3 намі б ён столько ні аджжульнічыў, а яны, выранкі, ні пынімаюць, што ён круціць. АДЗВАНІЦЦА зак. перан. іран. Скончыдь балбатню
Дадатковыя словы
аддўмыла, аддўмылыся, аджжўльнічыў
1 👁