ся, хваціць зь яго. НАРАМАНЦІРАВАНЫЙ дзеепрым. Відзіш, сколько, ныріманцірывына: качычка як стыяла пулуманыя, так i стаіць. НАРАГІТАВАЦЬ зак. эмац. Нагрузіць. Адзін раз як пасеілі нямецкія бульбы, дык мы к обеду кучу нуруптувилі. НАРАПТАВАЦЦА зак. Нагрузіцца. Дынілёнык нуруптуваўся i сеным, i дрывамі, кажныя дзірька зыпірьхнута. НАРАГІТАВАНЫЙ дзеепрым. Дылы яго нуруптувана куча бярьвеньня, на дзьве хаты хваціць i астаніцца. НАРАСКУРОЧЫВАЦЬ зак. эмац. Шмат пакарчаваць, разбурыць. Многа нурускурочыеылі ў Стахоўшчыні, кустоў нугуртувалі. НАРАСКУРОЧЫВАЦЦА зак. Стаміцца, шмат пакарчаваўшы, разбурыўшы. Сяньня яны нурускурочывыліся, уволю пыработылі. НАРАСКУРОЧЫВАНЫЙ дзеепрым. Многа нурускурочывына, як дывядуць ды кынца, ладныя поля будзіць. НАРВЫВАЦЦА незак. Натрапляць. Я два разы ны ваўкоў нарвывыўся, ну неік апхадзілыся, яны ня кьды- ліся. НАРОДЗІШЧА м. павеліч. Народ. Народзішчу було ў горыдзі, нійдзе ні прытаўхнуцца. НАРОЖНІЧАК м. памянш. Дзве сценкі хлява, зрубленыя ў вугал. Ны трісьцен лес кырыткаў, прідзіцца два нарожнічкі зрубіць. НАРУБ м. Зруб (над чым-н). Райчонык зьдзелыў наруб ны крынічку, yce хадзілі туды браць eadyt іна харошыя, смашныя. НАРУГАЦЕЛЬНА прысл. Здзекліва. Штоб свайму дзірявенскыму дзелыць так нуругицільна! НАРУГАЦЕЛЬНАСЦЬ ж. Здзек. Аднае нуругацільнысьці ат іх дажджэсься, большы нічога. НАРУГАЦЕЛЬНІК м. Той, хто здзекуецца. Курбачонык быў нуругацільнік, адзін бог ведыіць, што Полька ат яго піріцярьпела. НАРУМЗАЦЬ зак. 1. Наплакаць. Сядзіць, вочы нарюмзьіў, увесь прастуджыный i пускай ты яго на вуліцу, ніхай большы прастудзіцца. 2. Атрымаць пакаранне за плач. Ты ў мяне нарюмзыіш, што ныпраўду зырявеш. НАРУМЗАЦЦА зак. Наплакацца. Ці ты нарюмзылыся aŭ табе яшчэ троху ўремя даць? НАРУМЗАНЫЙ дзеепрым. Наплаканы. Ідзі, вочы нарюмзыныя прамый ды ў зеркыла пыглядзі, ны каго ты паходж. НАРУХАЦЦА зак. 1. Нарохкацца. Нарюхыліся пацьсьвінкі, пакуля мы з горыда пріехылі, зыхацелі есьць
Дадатковыя словы
вйлі, нуругйцільна
0 👁