грушы). Дзед, бувала, дулік належыць у сені, яны дужа смашныя. НАЛЕЖАНЫИ дзеепрым. Ты мне прінясі належыных яблык, яны смашнейшыя, ні оюалей. НАЛЕЦЦІКА h. памянш. Будучы год. Прідзіць налецьціка, тады будзім думыць, як зысіваць i ацьсівацца. НАЛІТЭЙ дзеепрым. перан. Поўны. Глянь, якей нылітэй мальчик, чый-то ета. НАЛІЦЦА зак. перан. Здаволіцца ісці (пра дождж). Калі ўжо нальлюцца етыя дажджы, столька ільлюць ні пірістываючы. НАЛОБНІК м. Папярочная частка страхі. Налобнікі усігда кряпчэй увязывылі, іх вецір часьцей узарвыіць. Памянш. НАЛОБНІЧАК. Нада узноў чыніць налобнічык, пацёк. НАЛУПЕЧЫЦЬ зак. эмац. Адлупцаваць. Цябе каб нулупечыў хырашэнька, ты. б сваё ірзаньня уняў. НАЛУПЕЧЫЦЦА зак. перан. Наесціся. Бліноў нулупечыліся ісь сьмітаныю, я ім многа рызьвіла. НАЛУПЕЧАНЫЙ дзеепрым. Учора ты нулупечыный рёў, будзіць табе i сяньня тоя самыя. НАЛУПЛЕНЫЙ дзеепрым. перан. Адлупцаваны. Сяньня ты ні аткруцісься, налупліный спаць ляжыш, i ўнім табе найдзіцца. НАЛЫБІЦЦА зак. Здзекліва насмяядца. Палучыш харошыю узбучку аць Сярьгеіхі, тады налыбісься. НАЛЯГАЦЬ незак. перан. Намервацда, ставіць за мэту. Нылігаіць ехыць у Воршу, ну дужа хочыцца — едзь, табе там дзелыць нечыга. НАЛЕЖЧ зак. Намерыцца, паставіць за мэту. Раз ныляглі шубку узяць, я надзела ету шубку i пышла, ета маткіна шубка. НАЛЯЗАННЕ н. перан. Прыставанне, чаплянне. Я цябе атвучу ат такога нылізаньня, наўчысься ты весьць сябе як нада. НАЛЯЗАЦЬ незак. перан. Прыставаць, чаплядда. Чаго табе нылізаць к чылавеку з рызгаворымі, можа яму ні ды цябе. НАЛЯЧЫЦЬ зак. Палячыдь. Тыкая доктырка налечыць ікраз, як я, думыіш, яе шыптаньня пымыгаіць? НАЛЯЧЫЦЦА зак. Палячыцца значны час. Нылячыўся, ён дык нылячыўся, куды толъка ня кідыўся, i Мугулёвы, i Смаленскі аб'езьдзіў. НАМАДЗЕЦЬ зак. Пражыдь пэўны час ca слабым здароўем. Сколька ні нымадзею, дык я ў сваёй хаці, ня то, што ny чужых вуглах цігацца. НАМАДЗЕЦЦА зак. 10. Зак
Дадатковыя словы
абезьдзіў, налўпліный
3 👁