нае збудаванне). Ета пыдзівіцца толька, якей дамюга ў Гурчынка адгрохын, як у горыдзі. АДДАДЖАНЫЙ дзеепрым. 1. Аддадзены, вернуты. Ягор быў царькоўный старыста, ён дываў кнігі i штоб аддаджына було. 2. Адданы, верны. Такей аддаджыный стыряціль, днюваў ба i нучуваў у калхозі. АДДАЛДОНІЦЬ, АДДАЛДОНІЦЦА зак. неадабр. Скончыць пустыя размовы. Вам каб судкі даў, можа б тады як-небудзь аддалдонілі. Як жа яны так скора аддалдоніліся, паверщь нілізя. АДДЗЕНЧЫЦЦА зак. Аддзякаваць. Я ні прідумыю, як ім адзьдзенчыцца зы такія пыдаркі, яны многа чаго прівязьлі. АДДЕРЖАЦЬ, АДДЗЯРЖАЦЬ зак. Пратрымацца (пра надвор'е). Крепка зіма адзьдзержыла, такея пікуни былі ды самыя масьлінкі. Хырашо адзьдзіржала пагода, людзі i сь сеным, i сы жнівом управіліся. АДДЗЕРЖАЦЦА, АДДЗЯРЖАЦЦА зак. 1. Пратрымацца (пра надвор'е). Каб нядзельку яшчэ адзьдзержылыся пагода прібралі б усё. Hi чада богу гряшыць, сёлітнія восінь адзьдзіржалыся як нада. 2 метаф. Пражыць. А во так пірібіваліся з быка ны індыка, так i адзьдзержыліся. Трудна було, дужа трудна, мы чуць-чуць адзьдзіржаліся, блыгыдыря ішчэ карова была малошныя, хуць шчавіль зыбяліць хвытала. АДДЗІКАВАЦЬ, АДДЗІКАВАЦЦА зак. Надзівавацца. Пыдажджыця, адзьдзікуіця ня столько, яшчэ ня ета пірявідзіця. Ну што яны жывуць — людзей сьмешуць, учора ці мала адзьдзікуваліся, як тряпкі пірякідывылі ціріс парог. АДДЗЯНДЗЮЛЩЬ, АДДЗЯНДЗЮРЫЦЬ, АДДЗЮНДЗЮЛЩЬ, АДДЗЮНДЗЮРЫЦЬ, АДДЗЮНДЗЩЬ, АДДЗЯНДЗЮЛЩЦА, АДДЗЯНДЗЮРЫЦЦА, АДДЗЮНДЗЮЛЩЦА, АДДЗЮНДЗЮРЫЦЦА, АДДЗЮНДЗІЦЦА зак. эмац. Спыніць балбатню. Во німа зыняція бабым, ніяк ні адзьдзяньдзюлюць свае трілюды. Я i ня пула, калі яны адзьдзяньдзюрілі ўчора. Ня думыюг каб яны так скора адзьдзюньдзюлілі. Ім нада многа ўремя, каб адзьдзюньдзюріць. Пріхадзіла сяньня Алёна, во адзьдзюньдзіла, у мяне аж гылыва зыбалела. Сколько ім нада ўремя адзьдзяньдзюліцца, ці хваціла б дзьвюх нядзель? Во тыкі чуць-нячуць адзьдзяньдзюріліся, пірісталі ныдыідаць. Слава табе госпыдзі, дзьве кумы адзьдзюнь
Дадатковыя словы
адзьдзікўіця, надворе
1 👁